Eski eşim ile 2015 yılında boşandık. Kesinleşti.( Evlilik birliğimiz boyunca ( bir buçuk ) yıl sürekli bana şiddet uyguladı. Hamile iken de uyguladı. Şiddet uyguladığı darp raporları, hakkında verilen adli ceza ve tanık ifadeleri ispatlı. Evlilik öncesinde bir takım rahatsızlıklarından dolayı psikolojik tedavi gördüğü mahkemeye sunulmuştu. Boşanma davası sürecinde dosya ve şiddet ile ilgili belge ve evrakları İst.Ünv. Adli Tıp Kurumuna sundum. Benimle ve Küçük kızım ile psikolog ve psikiyatrisler ile ayrıntılı görüşmeler yapıldı. Neticede heyet raporunda ; babanın şiddet uygulama ihtimalinin yüksek olduğu , on beş günde bir belirli saatlerde psikolog, polis ve çocuk babayı hiç tanımadığı için kendisini güvende hissedene değin annesi eşliğinde görüştürülmesi kararlaştırıldı. Ancak YATILI OLMAKSIZIN görüşmesinin sağlanması görüşüne varıldı. Hakim bu heyet ve bilimsel mütaalayı yeterli bulmadı ki bizi adliyenin psikoloğuna sevketti. Adliyenin psikoloğu da aynı şekilde rapor düzenleyerek mahkemeye sundu. Ancak karar psikolog , psikiyatrist ve bilimsel raporlar dikkate alınmaksızın çocuk ile babanın on beşte bir yatılı ve yaz tatillerinde de yatılı olması kararlaştırıldı. Karar kesinleşince bir yıl dolmadan çocuk ile kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesi davasını açtım. Bu dava sürecin de de baba çocuğun iyi, kötü , hastalık ve sağlık durumları ile hiç ilglilenmedi, çocuk ile iletişim kurmadı, çocuğa ihtiyacı olduğu halde sahip çıkmadı.ÇOCUĞU İHMAL ETMEYE DEVAM ETTİ. Yeni mahkeme çocuğu yeniden adli psikologa sevketti. Ancak çocuk baba ile aramızda süren yoğun dava ve hukuki süreçlere adliye ortamlarında da zorunlu ve mecbur kalarak dahil edildiği için kesinlikle psikoloğa ve Adliye ortamına girmeyi kabul etmiyor. Yeni mahkemenin tutanağında da çocuğun psikoloğa götürülmemesi halinde dosya kapsamına göre karar verileceği kararlaştırılmış. ) Eski eşim Dışarıda kendisini çok sessiz ve sakin tanıtan bir insan olmasına karşın, evde feci şiddet uygulayan biri. Bu tür süreci pek çok anne ve çocuk yaşıyor. Çocuğun şiddet uygulama ihtimaline karşılık kanunlarda alınan tedbir ve önlemler ve psikolog raporlarına rağmen sırf kan bağı olduğu için serbest şekillerde görüşmelerin kurulması neticesi fevkalade feci şekilde sonuçlanıyor. sorum su ;
1- Sayın Mahkemeye ve şiddet sürecine ilişkin belge ve evraklar ile çocuğun adliye ortamına girmekten ürktüğü , çekindiğine ilişkin nedenler ve haklı gerekçelerimizi bir dilekçe ile sunacağım. Bu durum benim ve çocuk açısından aleyhimize bir durum yaratır mı ?
2- Mahkemede tanık dinlenmesini de talep edeceğim. Bu talebim kabul edilir mi ? Edilmezse hukuki neticeleri ne olur ?
3- Önceki kararın ( boşanma ) yargıtayda onanarak kesinleşmesi yeni mahkeme kararının da yargıtay kararına uyulmasını gerektirir mi ?
4- Duruşma tarihine daha bir ay var. Bu süre içerisinde çocuk ikna edilirse psikologtan tekrar randevu alabilir miyim ? Bu ( bir süre daha beklenilmesi ve mahkemeye tutanağın gönderilmemesi için ) durumu dilekçemde belirtmelimiyim ?
5- Bu görüşmeye bir avukat ile gitmemizin bize ne gibi faydaları olur ? Avukat ya da ben çocuk ile görüşmede çocuğun kendini güvende hissetmesi için yanında bulunabilir mi ?
6- Çocuğun şiddet riskine rağmen illa ki babayı tanıması kanuni hukuki bir zorunluluk mu ?
Vakit ayırarak artık ailemiz için büyük bir sorun teşkil eden bu hukuki sorun konusunda bize yardımcı olacak çok değerli hukukçularımıza şimdiden teşekkürlerimi iletiyorum.