merhaba arkadaşım,

Arkadaşım diyorum çünkü sizinle benzer bir kaderimiz var.. benzer bir durum benim de başımdan geçti 3 yıl önce Ve ben hala bunu çözebilmiş değilim. Zaten forum da bir sonraki soruda velayet hakkı için ne yapmam gerektiğini sordum.. Ben 3 yıldır kızımın yerini bile bilmiyordum. Daha yeni öğrendim.

Şimdi haddim olmayarak size bir iki tavsiye vereceğim.

1- Öncelikle. "Sakin Olun".. Panik halini ve feryatları atın üzerinizden.. Şu an içinizin nasıl kıpırdadığını, uykusuz geçen gecelerinizi, iş hayatındaki etkilerini hepsini hepsini bizzat ben de yaşadım.. Ama önce sakin olun.. Kendinizi, onu yada başkalarını suçlamayın. Lütfen, susun. Kendinizi, çocuğunuzu seviyorsanız susun.. annesine çevresine hiçbirşey söylemeyin. Tehdit etmeyin. Sabırlı olun.. Şunu bilin ki çok ama çok büyük bir sınava girdiniz.. Ve sabırlı olan, dayanıklı olan kazanacaktır.

2- Kızım gittiğinde 3.5 yaşındaydı. Ben ki ona deli gibi düşkündüm. O ki bensiz uyuyamıyordu bile.. 3 yıl geçti. size her gününü tek tek sayarım.. Çocuğunuzun yeri belli. annesinin ailesinin yanında. Bu bir şanstır. Benim böyle bir şansım olmadı. Nerde olduğu belli değildi. Eğer icra memuru ve polis ile gittiyseniz bu sizin için ayrı bir şanstır. Mahkemede bunu delil olarak kullanacaksınız. ki bu önemli bir tutanak. Bırakın o hata yapsın.

3- O günlerde ben de isyan ediyordum. Ama 3 yıl sonunda anladım ki.. Gerçekten annesinin yanında olmalıymış.. Bunu aynı acıyı yaşayan biri olarak söylüyorum. Ne yaparsanız yapın ona anne şevkatini ne siz, ne sizin anneniz ne de tutacağınız bir bakıcı verebilir. Eğer annesini tehdit ederseniz sizden kaçırır. Korkutmayın.. Anlaşmaya çalışın. Çocuk yanında kalsın ama velayeti ben alayım gibi.. Bırakın anne şevkatini alsın. Size daha sonra ihtiyacı olacak. Size gelecek. siz istemeseniz bile. Et tırnaktan ayrılmaz. Çocuğunuz sizin.

5- Bırakın olay biraz sakinleşsin. Yatışsın. Ona düşünme fırsatı verin. Şu anki halinizle bu feryatlarla çocuğunuzu yanınıza alırsanız ona en büyük kötülüğü yaparsınız. Şu an yanınızda olduğunu düşünelim.. Ona ne verebilirsiniz ki ? Hangimiz için milyarlar, trilyonlar bir annenin yerini tutabilir ki.. ilgilenemezsiniz. dayanamazsınız. Kendinizi de çocuğunuzu da mahvedersiniz. Annesini cezalandırmak için çocuğu kullanmanıza gerek yok. O ilerde ona en büyük cezayı verecektir. Yıllarca yemeyip yedirse, giymeyip giydirse " Beni babamdan ayırdın. sen ne biçim bir annesin" sözü sizin kırbacınızdan, silahınızdan, yada en büyük işkence aletinden daha büyük acı verir..

6- Onlara çocuğunuza olan düşkünlüğünüzü belli ederseniz bunu kullanacaklardır. Beni kullandıkları gibi. Ne zaman ki ben "Ne haliniz varsa görün.. Beni istemeyenin yanımda yeri yok. Kızımı da istemiyorum" dedim.. 3.5 yıl sonra yalvar yakar bana döndüler.. Çocuk yetiştirmek kolay mı ? Tek başına kaç kişi başedebilir ki .. Siz hayatınızı yaşayın.

7- Şunu da asla unutmayın.. Türkiye de adalet olmadığını düşünsek bile "ilahi adalet" var.. Ben bunu anladım. Emin olun çok yargıladım. Lanetler okudum. Saçımı başımı yoldum. Ama sonunda bunu anladım.

8- Eğer güzellikle yapabiliyorsanız. velayeti almaya çalışın. Çocuğu değil. velayeti. Hiçbir şantaja boyun eğmeyin. Velayeti ver çocuğu gör gibi.. Ayrıca olayda "terk" var. Mahkeme kararı ile geri çağırdınız mı bilmiyorum. Ancak yeni medeni kanuna göre bu son derece önem taşıyor. Nafaka bile alamayabilir. Mümkün olduğunca isbat ve şahit bulun.

9-Hepsinden önce.. durun. sakin olun. Bu paniklik size sadece zarar verir.. Çocuğunuz size gelecek. siz o güne hazır olun. O geldiğinde ona vereceklerinizi planlayın. Bundan sonraki hayatınızı planlayın. Geçmişi bırakın bir kenara. Bu sizi mahveder. Önünüzde giderek seveceğiniz bir hayat sizi bekliyor. Emin olun yakında dünya varmış diyeceksiniz. Yeterki sakinleşin..

10- Son olarak. Haklısınız. Son çıkan medeni kanun tamamen kadından yana. Ama nerede o "biz bu kanunla hiçbir evliliğe imza atmayız" diyecek erkeklik bilinci. Aşk laftan anlamıyor işte.. Sonra da kadının ferdi erkeği yendi oluyor..

sevgiler.. Önder