Ne kadar kritik bir soru ve bir karar değil mi?
Eşin her şeyden önce seni taşıyabilecek biri olmalı,seni sahiplenmeli,sevgisiyle sadakatiyle kuşatmalı ve bir zahmet biraz anlayışlı olmalı diye düşünüyorum
Evlenme kararında sadece duygusal davranamam,hayat duygulardan çok mantıkla işleyen bir makinedir nazarımda..Ve ne yazıktır ki o güvendiğiniz bel dayadığınız o duygular değişiveriyor günün birinde..Bu yüzden benim asla kabullenemeyeceğim bir durum:İki Gönül Bir Olunca Samanlık Seyran Olur düşüncesidir.Bir ara bir gafletle bu düşünceyle hareket ettim ve neticesi ağır oldu..Dipsiz bir yalnızlığa düştüm..Bu yüzden sanırım artık mantığım kalbimi uslandırmaya çalışacak..Realist olarak karar verdiğimde asla yanılmıyorum ama kalbimi dinleyince nedense insanlar hayatın cilvelerine ya da o süslü boyalarına karışıp maskelerle çıkıyor karşıma..Ve takdir edersiniz ki o maske düştükten sonra çok çirkin bir insan yüzü beliriyor karşımda.Eş diyebilmek için yalansız dürüst saygılı ve mümkünse adam gibi adam olsunÇünkü evlilik sevgililiğe benzemiyor,sırtını dönüp gidemiyorsun ya da içine sinmeyince ben vazgeçtim diyemiyorsun.Toplumun evli çiftlere yüklediği sorumluluk flörtten daha ağır.Bu oyunu kurallarına göre oynamak lazım bu yüzden iyi bir strateji kurmak gerekiyor.Parası olacak mı,evet biraz olmalı ki yük sadece senin omzuna binmesin..Ailesi,kültürü,mensup olduğu meslek grubu,kişisel özellikleri ve bunlar gibi hususların analitiğini çok iyi yapmak gerekiyor..Umarım bunu başarabilirim