GÖRDÜM / SOBE

Önce yeşillerini getirdin
Kararmış gözlerime
Sonra sararttın ne varsa
Beyaza dair
Bir sen biliyorsun nasıl giyiyorum
Nasıl boyanıyorum siyahlara
Her yağmur sonrası
Gökkuşağı getirmek istedim
Başına hareler
Artık dolu olduğun duvarlara bakamıyorum
Keşke yine sokaklarda olsaydı resimlerin
Garlarda Otobüs duraklarında
Telefon kulübelerinde
Sevinseydim her gördüğümde
Hala dışarıda diye
Şimdi bıraktıklarınla konuşuyorum..
Hiç birinde sesinin rengi yok
Hiç biri bana sevgilim demiyor
Sana yandığım türkülere düşmüyor hiç biri
Sonra onlarca şiir bıraktın içime
Çoğu okunamıyor
Sonra gittin uyudun
Yüzüne bakamadım ay kıskanır diye
Tek bir çiçek götürmedim sana
Bahçemdeki çiçekleri sulamaya gel
Sarardı hepsi bir temmuz akşamı
Uyan uzun uykulardan
Bak çocukluğum geldi
Oyuna çağırıyor sokaklar
Sonra gittin büyüdün
Oynayamadığın sokaklarda
Aşık oldun bir manifestoya
Öldün öldün dirildin
Bir metre karelik tabutluklarda
Sonra dalga geçtin yaşamla
Armut dedin
Ve bağırıyorum şimdi
Gördüm
Sobe
Çık
Ablan / Güler Ataş