Mesleğe atıldığımda durumun farklı olduğunu gördüm. Girdiğim her ortamda beni katip, öğrenci vs sanıyorlar. Bazısı hangi lisede okuyorsun diye soruyor. Stajyer avukat olduğumu söylediğimde sende o duruş yok diyorlar. İşin komik tarafı takım elbise giydiğim günlerde de bu sözleri işitiyorum. İnsanlar görselliğe daha önem veriyorlar. Hani deyim yerindeyse "Bu daha çocuk, buna iş mi teslim edilir!" tarzında yaklaşılıyor. Ne lüks ofis ne araba ne de giyim tarzı...Hiçbiri beni kurtarmıyor. İnsanların avukattan beklentileri öyle yüksek ki. En başında kelli felli insanlar olarak görünmeniz gerekiyor. Minyonsanız ve çocuksu bir yüze sahipseniz, şöyle bir diyalog yaşamanız gayet mümkün;

Mağaza Sahibi: M

-Klasik tarz elbise bakıyorum.
M:-Ne için kullanacaksın?
-Staj için, avukatlık stajı için.
M:- Hııı..Ama sende hiç o tip yok.Vakit geçiriyor eğleniyor, hayatı boş yaşıyor gibisin.
- !!!

Kısacası senden bir baltaya sap olmaz demeye çalıştı, uzun bir tartışma yaşadık.

Einstein'ın ruhu şad olsun ne doğru söylemiş: 'Önyargıyı yıkmak, bir atomu parçalamaktan daha zordur.'