eli ayağı tutan
geceyi gündüzleri
birden bire unutan,
Yalniz bir adam vardı.
bulunduğu dehlizde,
içten içe ağlardi...
baharlari,yazlari,
güneşi,yildizlari
hayalinden öteydi...
yüreğimin içinde
başı göklere değdi...

Kalemle kağıtları,
yazdığı ağıtları
dedi kalır ardımda
Yaşayan olmayacak
hayalinmin yurdunda
zamana zincir vuran
gelip hal hatır soran
olmadığına göre
ben de yoktan öteyim
biter yaşanan süre...