Değerli meslektaşlarımın yanıtlarını okudum. Bu konuyu güç yarışı olarak nitelemenin ölçülü ve empatik bir yaklaşımı yansıtmayacağı izahtan varestedir. Bu bakış açısı, avukatı ve onun mesleki reflekslerini anlamaktan da uzaktır. Meseleyi sezgin, mutedil ve kendi konumundan hareket etmeyen (egosantrik olmayan) bir algı ile ele almak gerekir. Biz avukatlar, gayet iyi biliriz ki, avukat mesleki kimliğini büyük ekseriyetle mesleğini icra ettiği sırada ve/veya mesleki mekanlarda kullanır. Bunun dışında, avukatın mesleki kimliğini ibraz etmesinde, bu kimliğin resmi özel tüm kişiler için bağlayıcı resmi kimlik olduğu yasal düzenlemesine karşın, kamu görevlilerinin ısrarla bu kimliği kabulden kaçınma yönünde geliştirdikleri direnç rol oynamaktadır. Kanaatimce bu tartışmanın nirengi noktası şudur: KİMLİĞİ KABULDE DİRENÇ HADDİZATINDA AVUKATI/AVUKATLIĞI KABULDE DİRENÇTİR. Bunu lütfen görelim, kabul edelim. Yoksa, hiçbir avukat, elinde avukat kimliği tartışma çıkarmak peşinde değildir. Bu mesele, çeşitli tezahürlerle ortaya çıkan mesleki savaşımımızın sadece bir veçhesidir.

Sözlerimi şöyle bitireyim: birgün, avukatlık kimliği genelgeçer bir kanıksanma ile kabul görmeye başlarsa, o gün avukatların, avukatlık kimliklerini sorulmadan kimseye göstermeyecekleri günün başlangıcıdır... Meslektaşlarımı saygıyla selamlarım.