Yetkili mahkeme; miras bırakanın yerleşim yeri mahkemesi (TMK 576, HUMK 11)
Görevli mahkeme; genel usul kuralları.
T.C.
YARGITAY

2. HUKUK DAİRESİ

E. 1972/459

K. 1973/4438

T. 6.7.1973

phDAVA VE KARAR : Mahkemelerin yetkileri, özel olarak bazı kanunlarda ve genel olarak da usul Kanun’unda açıklanmıştır. Bunların bir kısmı kamu düzeni düşüncesiyle düzenlendiği için Mahkemece re'sen gözetilmesi gerekir.
Ölüme bağlı tasarrufların iptâli, tenkis ve mirasın Taksimi ve Miras Sebebiyle İstihkak davaları ölenin son ikametgâhı Mahkemesinde görülür. ( MK. 518 ).
Terekenin taksimine, taksim sözleşmesinin iptâl ve feshine, mirasçılar arasında terekenin idaresine ait iddialarla terekenin kesin surette taksimine kadar tereke aleyhinde açılacak davaların da ölenin son ikametgâhı mahkemesinde açılması gerekir ( HUMK. 11 ).
İstek, terekenin borca batık olduğunun tesbitine ilişkindir ( MK. 545 ). Kanun’da bu dava bakımından özel yetki tayin olunmamıştır. Dava, azönce açıklanan Medenî Kanun’un 518. ve Usul’ün 11. maddesinde sayılan davalarda bulunmadığına göre usulün 9. maddesindeki genel yetki kuralının uygulanması gerekir. Buna göre terekenin borca batık olduğunun tesbiti hakkındaki davada yetkili mahkeme, davalının, yâni tereke alacaklısının, davanın açıldığı zamandaki ikametgâhı mahkemesidir. Olayda olduğu gibi alacaklının, tesadüfen ölenin mirasçılarından olması da genel yetki kuralının değiştirilmesini gerektirmez.
SONUÇ : Öyle ise, yukarıda belirtildiği şekilde yetki uyuşmazlığının çözülmesi gerekirken olayın özellik ve niteliğine uymayan sebep ve düşüncelerle dava dilekçesinin yetki yönünden reddedilmesi Usul ve Kanun’a aykırıdır.