Düşüncelerim var diye düşünüyorum, beni ben yapan bir tek onlar...

Atın yatın katın olsa ne olacak, kafanda bir dirhem akıl olmadıktan sonra...

Sevdiklerinle paylaşmadıktan, vermedikten sonra variyet ne işe yarar ki, çevrene güzellik, doğruluk yaymadıktan
sonra...

Nedensiz güzel ve iyi olan şeylere şüpheyle yaklaşır olduk...

Sadece insani amaç gütmek sorgulanır ve açıklama yapmaya itilir oldu.Hiç kimse nedensiz iyilik yapmazmış gibi...

Çıkarı ilişkilerden çıkaramadık, artık kimse kötülerden açıklama istemiyor...Herkes en iyi kötülüğü biliyor, anlıyor.

Beni ben yapan bir tek düşüncelerim var, sahip olduğum inandığım ve ben böyle çok mutluyum.

Babamı düşünüyorum, hep yaşasa, eli ayağı tutmasa da olsun, konuşsun düşündüklerini söylesin bana yeter.

Başarmak; iç huzurdan, insan olarak incelikle zenginleşmekten başka bir şey değil...

Konu başlığını aşmadım umarım, kendinize iyi bakın...

Saygılarımla.