Her gün karşılaştıklarım var,,, iskelede,,, denizinüstünde,,, kırmızıışıklarda beklerken,,, kalabalıklar içinde hemen fark ediyor insan,,, işte onlardan biri,,, epeydir görmüyordum,,, o daha erkenciymiş meğer,,, bu sabah ben de öyleyim, sıcağı teğet geçmek için,,, saçları hafif permalı, omuzlarına kanat çırpar gibiydi önceleri,,, üzerinde rahat giysiler olurdu,,, bol bir pantolon,,, hafif bir bluz ve fular,,, makyaj yapardı belki ama belli olmazdı pek…

Bu sabah farklıydı,,, saçlar kısaltılmış,,, rengi biraz açılmış sanki,,, yüzü kırmızı rujundaydı,,, bluz yerine gömlek,,, pantolon bedenine oturmuş,,, düz sandaletler topuklu hasır yazlıklara bırakmıştı yerini,,, takılarında bir değişiklik göremedim, yine dikkati çeken sağ el başparmağındaki iri gümüş yüzüktü…

Islığımda “Yeter ki,,,” Fikret Kızılok’tan,,, düşünmeye çalıştım…

Kadınlar, önemli kararlar öncesinde saçlarını kestiriyorlar, demişti bir arkadaşım,,, tabii, özel yaşamlarına dair kararlardı bunlar,,, bana öyle geliyor ki öncesinde de mümkün bu,,, sonrasında da,,, sanırım kararın kafaca netleştiği anla ilgili bir durum,,, kendimden bildiğimi söyleyim ki erkekler de girmiş olsun işin içine,,, ben de ayrılık sonrası saçlarımı kısalttırmıştım iyice,,, saçları kesmek ,ilişkiyi kesmenin bitirmenin bir ilanı mı acaba?

Her neyse,,, havalar sıcak ve nemli, bunaltıyor insanı,,, saçları kısaltalım rahatlayalım….