Bir kadının sadece fizisel olarak hamile olmasını değil,hamileliği süresince ve en zor olan kızım; o çocuğu büyütme evresinde en başta sorumlu olacak kişinin o kadın olacağı düşünülmelidir..Hamilelik demek,ölünceye kadar bakma sözleşmesi gibi birşey.Karşılığında sadece manevi tatmin olan bir sözleşme.Bebeğin yaşam hakkından bahsediliyorken,bir varlığın yaşaması için gerekli bakımdan,sevgiden,şevkatten neden bahsedilmiyor?Bir bebek doğuyor,büyüyor,okula gidiyor,iş sahibi oluyor,evleniyor ve tüm bu aşamalarda hayatındaki en önemli varlıklar daima ve şüphesiz annesi ve babası oluyor.
İstenmeyen bir gebelikte bu bebeğin sadece doğumunu değil,doğumundan sonraki yıllarca sürecek bir manatonda annenin sorumluluğunu ve yükümlülüğünü madden ve maneven düşünmeden bu konularda yorum yapmanın uyanlış olacağı kanaatindeyim.
İşte bu nedenle kadının sadece bedeninde bebeği yaşatması tercihi öncelikle o kadına ve sonrada bebeğin babasına ver
ilmesi düşüncesindeyim.