Olayı toplumsal ve hukuksal incelemeye geçmeden önce insani açıdan değerlendirmenin herşeyi çözümlemeye yeteceği kannatindeyim. Değil 18 yaşını bitirmiş olmak 20 yaşında dahi bireyler, fiziksel gelişimlerini tamamlamış olsalar bile ruhsal ve kişisel gelişimlerini tamamlamamış olabilmektedir. Ki ne yazık ki 18 yaşına dahi gelmesine fırsat verilememiş kız ÇOZUKLARINDAN söz ediyoruz... Henüz fiziksel, psikolojik, ruhsal, kişisel... gelişimini tamamlayamamış bir bireyin verebileceği yanlış kararlardan, çocuğun kendisini, kendisinden, çevreden ve kendimizden bile ebeveynlerin koruması gerekmektedir. Ancak bu görev ebeveynler dışında toplumdaki her bireyi kapsamaktadır ve kapsamalıdır da. Ki ne yazık ki yaşanan olaylarda bu zararı kız çocuklarına ebeveyn veya ebeveyn sayılabilecek kişilerin verdiği şüphe götürmemektedir. Yaşanan olaylar gösteriyor ki erişkin adlandırılan, gelişimini tamamlamış bireyler diyebileceğimiz, kız ÇOCUKLARI ile bir ilişki yaşayabilen, beraber yaşayan veya evlenen veyahut bunu onaylayan, kız çocukalarımızın zihninde bunu meşrulaştıran kişiler acaba gerçekten erişkin mi, insani değer gelişimini tamamlayabilmiş mi?
Çok yazık...