Sayın meslektaşım Av. Mehmet S. Dikici,

Yargıcın kararı verirken yasada kendisine bir takdir hakkı tanınmış olması ve bunun kullanılması konunu özü olarak görünüyor.

Her ne kadar kararın veya konunun tümü belli değil ise de, genel olarak şunları söyleyebiliriz.

Evet , yargıçların takdir yetkisine bırakılan konular yasalarımızda vardır, ancak bu yetki gibi tüm yetkilerin kullanımı hukuka uygun olmalıdır. Bunun yolu gerekçeden, ayrıntıdan geçer. Verdiği kararın gerekçesini sunamayan veya kararla gerekçesi arasındaki haklı bağlantıyı yeterince açıklayamayan mahkeme yargıcı, takdir yetkisini yerinde başka deyişle hukuka uygun kullanmamış demektir.

Çünkü TAKDİRİLİK ile KEYFİLİK arasında çok ince bir sınır vardır.

Keyfi davranan memur 765 s. T.C.K. m.240 uyarınca görevde yetkiyi kötüye kullanma suçu işlemiş demektir.

Bir öneri :
Kararı veren mahkemeden (veya imzalayan tek yargıçtan) "KARARIN AÇIKLANMASI" 'hükmün tavzihi' istenerek karardaki sonuca hangi yasal dayanaklarla ulaşıldığı ortaya çıkartılabilir.

Bundan sonradır ki, hem genel suç ve hem de mesleksel suç olarak başvurular yapılmalı diye düşünüyorum.

Kolay gelsin.

Avukat Ömer KAVİLİ