Alıntı: Yazan Av. Eugen Huber Geçen hafta annemi kaybettim. Bıktım artık bana iş icabı avukat bey vs.. diyenlerden.. Anamın acısı beni öylesine etkiledi ki.. Zaten kafamda bu mesleği bırakmak vardı. Zaten son 3 senedir sadece cmk avukatlığı yapıyordum. Veeeee.. ARTIKKK. BIKTIMMMMMM VERGİ DAİRESİNİN ALIN TERİME EL KOYMASINDAN.. Zavallı anamın emekli maaşını alıp taksiye binip adliyeye sorguya ya da ifadeye gidiyordum. Sonra bu masrafımı bile vermiyorlardı. Sokakta beni görenler : Ohooo avukat bu. malı götürüyordur" vs... Halbuki ben bu memlekette adaletin, hukukun hakim olması için elimden geleni yapıyordum.. Canım annem de "Hadi oğlum... Ha gayret" diyordu. Olmadı be anacım.. Şu an cebimde anamın son maaşından kalan 570 tl. var.. Ve ben avukatlığa devam ettikçe her ay muhasebeci parası, damga vergisi vs toplam yaklaşık 200 tl. ödemek zorundayım. Ayrıca asgari prim ödeme tutarından bağkur primi ödedikçe her ay ileride alacağım emekli maaaşımdan 3 tl. düşecek. Şu an mevcut ödenmiş primim: 5.670 gün. Borcum: 2680 gün. Eğer böyle giderse emekli olacağım 2021'e dek toplam 12.200 günüm olacak. Halbuki ben 5375 güne tabiyim. Mevcut hükümetin düzenlemesine göre fazla ödediğim her ay için emekli maaşım düşecek. Ben zavallı anamın emekli maaşından cmk yol parası ödemek zorunda kalmışım. Bu ayıp da bu ülkeye yeter.! Artık gitar alıp bestelediğim şarkıları söylemek istiyorum.! Zavallı merhume felçli anamın ahının bu devletin üzerinde olmasını diliyorum.!

Sevgili meslektaşım, içinde bulunduğun durumun sana özel olmadığını anlamanı diliyorum. İnsan anlayabilirse işin içinden kolay çıkar. "Asıl iş anlamak kaçınılmazı, durdurulmaz çığı, sonsuz akımı" demiş erkişi.

Hamal bir babanın oğluydum . Babam ben 6 yaşında iken öldü. Annem hiçbir geliri olmadan 6 çocukla başbaşa kaldı. Annem hep çalıştı bizim için ve biraz da şansın yardımıyla bir baktım avukat olmuşum.

Kimsenin yanında çalışmak istemediğimden Taksim Tünel'de 8 metre kare bir ofis tuttuk arkadaşla. Bilgisayar aldık 12 taksite, yazıcımız yoktu. Sarıyer'de ablamda kalıyordum. Defalarca Taksim'den Sarıyer'e yürüyerek gittim. O zamanda mutluydum şimdi de mutluyum. İşlerim elbette daha iyi.(olmayadabilirdi). Senin annenin maaşı varmış benim o da yoktu anlayacağın.:)

Demem o ki, canını sıkma, elbet su akıp yatağını bulacak, zorluklardan da tat almasını öğren, azıcık aşım kaygısız başım diye düşünmek bana huzur getirdi mesela."Avukat bey" kısmını da geç. Avukat yada başkaca bir ayrıcalıklı sıfata sahip olmak ne insanı ahlaklı nede yakısıklı yapar. ))