Bana öyle geliyor ki, ifade alma aşamasına gelmiş hiç bir hazırlık dosyasında, ifade almada savcının hazır bulunmamasının makul bir gerekçesi OLAMAZ, OLMAMALI.

Savcı adına işlem yapan kolluğun tahkikatla ilgili görevi, şüphelinin gıyabında toplanması gereken delillerin toplanması ve şüphelinin savcı önüne getirilmesi ile SON BULMALI.

Kolluğa, ifade alma hakkı tanınması, savcı adına işlem yapan kollukta da sıkıntılı ruh hallerine (!), savcılık makamında da konuya yabancılık ve rehavete neden oluyor.

(3 saat boyunca iletişim tespit tutanaklarını görmek istiyorum diye direten, bu 3 saat öncesinde nöbetçi savcı "uygundur" dediği halde tutanakları 3 saat boyunca bekleyen, anılan 3 saat içerisinde türlü yöntem denenerek insan psikolojisinin nasıl allak bulak edilebildiğine hayretle tanıklık eden, nihayetinde susma hakkını şüphelilere hatırlatarak kollukta susma hakkının kullanılmasını "sağlayan" (oysa doğru kelime bu olmamalı) , savcılıkta ifadede bulunmak üzere bulunduğu yeri terkeden ve ifadelerin savcılık huzurunda alınmasının -öncelikle kendi ruh sağlığı açısından(!)- neden elzem olduğunu yaşayarak anlayan bir avukatın, deneyime dayalı -yakınma değil- kat'i önerisidir! )

Saygılarımla...