T.C.
DANIŞTAY
10. DAİRE
E. 1990/2286
K. 1991/201
T. 30.1.1991
• BAĞ-KUR SAĞLIK SİGORTASI KAPSAMI ( Eşinden Dolayı Emekli Sandığı Sağlık Karnesi Bulunan Kişi )
• EŞTEN DOLAYI SAĞLIK KARNESİ İSTENMESİ ( Eşinden Dolayı Emekli Sandığı Sağlık Karnesi Bulunan Kişi )
1479/m.Ek.11
ÖZET : Eşinden dolayı emekli sandığı sağlık karnesi bulunan bağ-kur isteğe bağlı sigortalısı olan kişinin eşinden dolayı sağlık karnesi geri istenemez.

İstemin Özeti: Davacının 1. derecenin 4. kademesinden emekli olan eşi nedeniyle haiz olduğu sağlık karnesinin, Bağ-Kur`da isteğe bağlı sigortalı olması ve sağlık sigortasından yararlanma olanağının doğması üzerine iade edilmesinin istenilmesine dair davalı idare işleminin iptali istemiyle açılan dava sonucunda, Ankara 5 No`lu İdare Mahkemesince, Bağ-Kur Yasasına göre, diğer sosyal güvenlik yasası olan 5434 sayılı Yasadan yararlanan davacının Bağ-Kurun sağlık yardımını alamayacağı, Bağ-Kur Sağlık Sigortası Yönetmeliğinde de bu durumda olan kimselerden prim kesilmiyeceğinin öngörüldüğü, 1. derecenin 4. kademesinden emekli olan eşi nedeniyle 1.sınıf sağlık hizmetinden yararlanan davacının Bağ-Kur`a kayıtlı olması nedeniyle cezalandırılması anlamına gelebilecek böyle bir uygulamanın adil olmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptali yolunda verilen 15.11.1989 tarih ve E: 1988/683, K: 1989/1060 sayılı kararın; muayene ve tedavisi özel bir kanun olan Bağ-Kur Kanunu ile sağlanması mümkün bulunan davacının Emekli Sandığınca sağlanan sağlık yardımından yararlanamıyacağı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Yerinde bulunmayan temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakimi: E.C.Ö.

Danıştay Savcısı A.O.`nun Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

Türk Milleti Adına Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince işin gereği düşünüldü: İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu`nun 3622 sayılı Kanun ile değişik 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.

Bozulması istenen karar, usul ve hukuka uygun olup dilekçede ileri sürülen temyiz sebepleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden temyiz isteminin reddi ile bozulması istenen kararın onanmasına, 30.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Not:Kararlar Kazancı'dan alınmıştır.