Sayın Özcan temelde bu konu ile ilgili aramızdaki en büyük fark sizin olaya tamamen duygusal yaklaşıyor olmanız diye düşünüyorum.Duygularımızdan kesin olarak arınmamız mümkün değil ama bir şeyin ileride yaratacağı sonuçları düşünmeye,büyük çerçeveyi görmeye çalışmak daha faydalı olacaktır.Hukukçu kimlikten arındığımızda örneğin bir film izlerken biz de "Ah keşke şu kapıyı kırsalar da içeride olanları görseler" veya "Şu adamı tehdit etseler de kızın yerini söyletseler" şeklinde düşünceler içinde olsak da gerçek hayatta bunun mümkün olmaması gerektiğini görüyoruz.Çünkü filmlerde kişinin suçu işlediğine ve polisin hata yapmadığına eminiz.

Mutlak adaleti sağlamamız mümkün olmadığına göre ağlayan bir taraf mutlaka olacak.Demek istediğim günlük,kişisel kazanımlar günü kurtarmak ve kişiyi tatmin etmek açısından faydalı olsa da gelecekte toplumsal felaketlere dönüşebilir.Bir kere sınırı aşmayı öğrenen insanoğlu bu sınırı hep aşmaya çalışacaktır.

Saygılar...