sürgün zamanı.


KENDİ HAYATIMIN BİR KESİTİDİR... SÜRGÜN EDİLDİĞİM ZAMANIN AKMAZLIĞINDA...


Gündüzü kahır sancılar,
Vicdanıkör karanlık, sağır hayatın,
Düş cehennem, hayal zindan,
harami sofrasına meze umutları ...


Dalında gonca, körpe filiz
yitik sevdalar...
çakmaktaşı çatladı yaralı yüreğimin,
sağıyor acılarını gökkuşağında...

beyaz güvercin takılı,
paslı yivlerinde katledildi kahpe namlunun,
Vurur tepesinden ARARAT? ın
şahin uçuşların çalkara ve yalın gölgesi,
efkarımın en kuytu meyhanesinde,
tenimden süzülür yavaş yavaş
kahpe ölüm namussuzu ...


yalnızlığımda açtım gökkuşağı yüreğim,
akıtır en derininden damlayı, kınalı ve berrak...
ihanetinde boğmuşum,
kör acıları, kahpeliklerini hayatın...


ve sürgün vaktiydi 1979 senesi
14 nisan baharımın
Gözlerimde,
umutlarımda,
sevdalarımda,
sevmelerimde,
yarınlarımda... sürgüne gitmek,
sürgündü körpe yürek...

asılmıştı en zayıf haklasına
hasretin,
kimsesizliğin,
yalnızlığın,
yoksulluğun,
kadersizliğine isyan bakışlarında sürgün...


sürgündü, darağacı tutkularında,
umut zindanında ölüm uykusu...,
donmuştu bedeninde kaçınılmazlıklar...
öz-ün saklı-sında bir gonca sevda,
kör kuytularından sızacaktı hain geceye...

sürgün zamanı.....



KOÇAK
26.05.2008