Stajını yeni bitiren mesleğe henüz başlayan "tazecik" bir avukat olarak yazıyorum şu an

Sakın,sakın yılma meslektaşım..Yaşadığın türden olumsuzlukları aynen ben de yaşadım..Kalemlerden kovulduğum, bu da yetmezmiş gibi şikayet edildiğim dahi oldu..Ama güldüm..Emin ol bunların hepsi olurken; önce sinirimden sonra da yaşananların komikliğinden hep gülümsedim..Baronun en güleç avukatı demeye başladılar sonra gülümsemediğim bir gün olunca bir şey mi oldu diyenler o kadar fazla ki artık

Mesleğe yeni başlamış olmanın hevesi ve mutluluğu yerini korkuya bırakıyor zamanla..Staj süresinin en zor dönemi bu bence..İnsan önce kendisiyle mücadele ediyor..Umutlarıyla ve "ne olmak istediği" ile.. Kaygı o kadar büyüyor ki stajın son zamanlarına doğru içinde beslenen o telaş gözlerine yansıyor ve sen dahil herkes bu durumdan etkileniyor..

Hep derim..Hukuk Fakültesini bitirip de çalışma hayatına o "öğrenci" ruhuyla hemen atılabilenler zaten o mücadeleci ruhu ve sabrı içinde barındırır, diye.. Ve bu görüşümde hiç yanılmadım..Staj yaparken icra dairelerinde kavga ettim, kalemlerde problemler yaşadım, yeri geldi hakimlerin pervasızlığında bile gidip bunu yüzlerine dedim; ama asla VAZGEÇMEDİM..

Avukatlık, zor meslektir..Gerçekten zor meslektir..Ama gerçek olan bir şey varsa şudur: Bu hayatta zor olan ne varsa en güzeli de odur..!

Bazen meslektaşım dediklerin bile ayağına çelme takacak, düşeceksin. Öyle bir an gelecek ki haklılığını birtek sen göreceksin..Bazen kaybedecek; bazen kazanacaksın..Ama bunların hepsi olurken, eğer gerçekten kararını vermişsen daha bir sıkı sarılacaksın mesleğine..

Stajın başladığına göre artık üzerinde o CÜPPE var..Bu da demektir ki yalnız değilsin..O cüppe, hiç olmazsa senden hakkını bekleyecektir..

Yaşadıklarını böyle yazman ve öfken, senin bu mesleğe aslında ne kadar hazır olduğunu gösteriyor bence..Mesleğimizi "yedirmeyecek" bir arkadaşı daha aramızda görmek bana büyük bir keyif verdi, ne yalan söyleyeyim