Ben 37 yaşında 20 senelik evli 16 yaşında oğlu olan bir anneyim.20 sene eşimin anne babası babanesi 5 kardeşi onların eşleri ve çocuklarıyla bir apartmanda dairelerimiz ayrıda olsada onların ^^kanun ve kuralları^^ile geçirdim.Gelinlik kurallarını kendimce eksiksiz uygulasamda onlar tarafından gerek görüldükçe sözlü,ekonomik ve 10 senedir de eşimin katkısıyla fiziki şiddetlere maruz kaldım.eşimin ve kendi ailemin sosyo ekonomik düzeyi,arkadaş dost çevrem ve özellikle oğlum için senelerce sustum..çalışmak istememe rağmen ^^bizde gelin çalışmaz^^çalıştırılmadım.Eşimin ailesinin gelir düzeyi fazlasıyla yüksek olmasına rağmen hep parasızlıkla cezalandırıldım(kesilen iptal olan ve 10dan fazla kez abonelik yenilenen doğalgaz,elektirik,telefon dökümlerim mevcut)eşimin ailesine sığındım 20 sene boyunce eşim gece hayatı yüzünden sabahlara kadar eve gelmediği için oğlumun bakımı için yardım dilendim..onların binasında oturduğum için annesinin^^ekmek elden su gölden ne istiyosun^^sözlerini dinledim.severek evlendiğim adamın işkencelerini babama anlatamazdım babam 97 senesinde beyin felci geçirdi.eşime her yakaraşında defolup gidersin çocuğunun yüzünü görmezsin tehditleti ile dayak yedim oturdum.Dayak yemek istemeyip gidiyorum adımını attığımda kapıdan ^^nereye gidiyorsun diyip saçımdan eve çekilerek tekrar tekrar dövüldüm..korktum..benim hayatım sadece oğlum için devam ediyor..Sayın KAHDEM yetkilileri çalışmalarınızı sürekli izliyorum.Konunun anlaşılması için sözü uzatmak zorunda kaldım şimdiden özür dilerim ama belirli kültür seviyesindeki insanlarında başına bunlar gelebiliyor ben bir örneğim. 2009 yılı 4temmuz gecesi saat22.00da eşimin dehşet verici tehtitleri sonucu kartal karakoluna sığındım..ağlayarak imdat yardım edin diye haykırarak..size polislerin şikayetçi olduğum şahsın kocam dediğim andaki rahatlama gülümsemelerini anlatmaktan çok şimdi bu kadını nöbetci savcıyamı çıkartalım sabah 8imi bekleyelim karasızlıklarını yada beni tabure tepesinde sığınma evi talep ediyorum(yanıt:bu saatte kapalı onlar) yardım edilsin nolur gözyaşlarıyla 14 saat sabah savcıya çıkmayı beklerken dilekçe yazmalısın demedikleri için savcının dilekçen nasıl olmaz öfkesinimi anlatmalıyım?karar veremedim. 2007 yılının 13 eylül günü evde eşimin saldırısı sonucu burnum kırıldı devlet hastenesinde tedavi gördüm.Korkumdan şikayet edemedim.Aileme sığındım.Sanırım eşimin ve ailesinin ekonomik gücü karşısında yetersizliğimim burada başladı.7şubat 2008de sahil yolu xxxde boşanmakmı istiyorsun sorusuna evet dediğim için arabada tekme tokat dövülerek bayıldım..ayıldığımda nabzımı kontrol ediyordu..D. ilinde idik ölmediğimi anlayınca beni özel xxx hastanesinin aciline götürdü 6rontgen çekildi kan tahlilleri yapıldı serum takıldı..şikayet edemedim tehditler,yalvarmaları,ya benimsin ya toğrağın sözleri,başıma silah dayamaları sonunda 13 ay sonra evime döndüm ve 4 temmuz 2009da karakola sığındım...İşte asıl döngü o zaman başlıyor...dileçesiz savcıya çıkartıldım dayaktan kaçıp karakola sığındığım için darp raporum olmadığından hiç bir şey yapılmadı.avukat tuttum tehdit ve hakaret davası açtım..Boşanma davasında tıkandım o aşamada avukatım dava açtığım an maddi manevi isteklerimi belirtmem gerektiğini söyledi (oturduğum ev eşimin kira geliri aldığı işhanı arabası hepsi babası üstüne olduğu için)sorarım siz Türk adaletini herkesten iyi bilen kişilere..bir kadın bu kadar mağdurken taleplerini nasıl düşünür??Eşimin tehditleri rahatsızlıkları dava aşamasındada artarak sürdü..Dava dilekçemin ekinde avukatımında belirttiği gibi bu süreçte aile mahkemesinede başvuracaktık..Avukatım telefonlarımın dinlenilmesini talep etti..aldığı cevap ölümle tehdit olmadıkça bu kararın verilemeyeceği oldu..ben ölümle tehdit davası açtığım halde!2009 ekim ayında elime gelen sonuç:kovuşturmaya gerek yok!Ne acı ki bunu adresime o eşle yaşadığım adrese yolladılar o gece tekme tokat dayak yedim,xxx hastanesine gittim..şikayetçimisin diye soran acil doktoruna dava açılamadığı ilamı geldiği için bu haldeyim sizce şikayet etmelimiyim diye sordum ağlayarak???SİZCE??sakinleştirici iğne yapıldı yine şikayetçi olamadım. 26 şubat 2010 sabahı eşimden sol kulağıma yumruk yedim..üst dudağım yediğim tokat sonucu yarıldı..beni ittiği için düşüp kafamı vurdum...sonunda şikayetçi oldum.xx hastanesine gittim.Acilde çok yardımcı oldular 3 rontgen çekildi K.B.B ve Psikiyatri kliğine sevk edildim..tam 4 buçuk saat hastanede tutuldum psikiyatri kliğindeki prosedürün ne olduğunu bilmediği bir asistan dr yüzünden ölmeği düşünüyorsunuz sizi bırakamam polis gelsin bizde yer yok xxx sevkinizi yazdım diye zorla ilaçlar yutturuldum sakinleşmem gerekliymiş, beni dinlemesi için sayın asistanın.Arkadaşım geldi beni zorla bıraktılar..oğlumu bırakıp nasıl yatarım hastaneye?Darp raporumu aldım cuma akşamı olduğu için pazartesiyi bekledik,babamla ilçemizdeki aile mahkemesine başvurmaya gittik..işte sayın KAHDEM Yetkilileri..gönüllüleri..ben belirli bir kültürü olan insanım nolur şu süreci dinleyin yardım edin ben gibilere lütfen..adliyeye girdim kapıdaki polise aile mahkemesi dedim 2.kat dedi savcı hakim yokmuş 4.kattakine yolladılar ordada yokmuş indim müracaaata davan varmıki dedi polis bana yok dedim müracaat savcısın önünde 1buçuk saat bekledim sonuç olarak dilekçe yazdırmalıymışım..arzuhalciden bile azar işittim aile mahkemesine diye standart dilekçesive darp raporu eki daha ne istiyormuşum..oğlumun yaşadıklarından sınıf tekrarı yapması ne alaka imiş..ağlaya yalvara paramla zorla 1 sayfa uzunluğunda dilekçem ekinde darp raporumla tekrar gittim aile mahkemesi kalemine..işte burada bir dram daha..anne oğul olduklarını anladığım,zayıf yüzünden acı okunan annesinin arkasında sözüm ona annesine erkeklik yapan ama tüm vucut dili ile annesinin arkasına sığınan 15 yaşlarında o çocuk..annesi kalemdekilere şunu söylüyor sessizce ürkerek...^^sizden eşimi uzaklaştırma kararı almıştım,nereden iptal ettirebilirim?^^benim acım dramım yaşadıklarım oğlumun gözlerindeki korku işte bu çocuk şu an bile gözyaşları ile yazıyorum..NEDEN aile mahkemesi kalemi NEDEN demiyor? NEDEN iptalini istiyorsun senin hakkın bu!!!yol tarif ettiler o hanıma! banada aile mahkemesi hakimleri yok bu iki kattan bir hakim bul onaylat dilekçeni vezneye öde dendi.Çekinerek baroya gittim ben bu durumda size danışabilirmişim öyle diyor,internette bulduğum,bakanlığın çıkarttığı kadını şiddetten koruma broşürü,(adliyede satılmıyor sordum,başbakanlık çıkartmış dedim ankarada bakanlıkta bulunurmuş trajikomedi)öyle diyor KAHDEM..yeşil kart çıkart dedi pul satan adam..yanlış anladınız dedim baro burası değilmi prosedür hakkında danışıcaktım..buradan avukat tutamazsın dedi..2 kat hakim aradım buldum sizin imzanız gerekiyormuş dedim gülümseyerek imzaladı..çok afedersiniz ne zaman sonuç alırım dedim..inanın bu konu hakkında siz benden bilgilisinizdir dedi hakim bey,o zaman öğrendimki branşlar varmış.Peki beni ^^morluklarımı^^(karar için olması gerekmeyen morluklar)görmeyen dinlemeyen savcı,hakim,arzuhalciye kavga dövüş yazdırdığım dilekçeyle ne anlayacak ne zaman anlayacak??babamla vezneye bıraktık.kaleme döndüm tekrar ne zaman alırım sonucu dedim o ana oğula yardım eden 45li yaşlardaki bayan bir hafta falan sürer dedi uğra işte..nasıl yani bir hafta dedim yan masadaki o yaşlardaki diğer kalem memuru alaycı bir tavırla^^bir haftada alırsan öp başına koy dedi^^..neyi öpüp başıma koyacağım?Haketmek için ölümüne çabaladığım sağlığımdan olduğum karar bide 10günde çıktı diyemi? 1 mart pazartesi başvurdum 3martta adliyeye gittim öğrendimki karar çıkmış.4ay uzaklaştırma vermiş hakim 2 mart salı günü.20 gündür ailemde bende perişanız eşimin eline hala karar geçmemiş zaten haberi olunca neler yapabileceğini kestiremiyorum..ben kime sığındım nerde benim haklarım?Tam 4 saatte dilekçe verebildiğim aile mahkemesi benim eksik gördüğüm kararı beni görmeden nasıl verir?Örnek kararlarda okuduğum üzre eşimin akıl sağlığınıda ispat etmesi için sağlık raporu isteyebilirmişim,benim kararımda yok,uzaklaştırmada bildiğim kadarı ile belirli bir mesafe yakınlaşmaması var oda yok.4 ay eve gelmemeliymiş.İşte sorum bu 3ay ile 6 ay arası verilebilen bu karar benim tüm bu şahitli delilli ispatlarım olduğu halde beni komaya sokarsamı 6 ay verilecekti?6 ay uzaklaştırmayı benden daha fazla hakedecek bir eziyet örneği olabileceğini düşünmüyordum karar elime geçtiği anda.Babam cuma günü savcılığa danışmış karar eline geçtimi neler yapamlıyız diye karakolda evraklarınız demişler..benim dayanacak gücüm kalmadı o hasta haliyla karakolda zar zor bilgi almış^^gidecek çok fazla ihbarname olduğundan yollanmamış,sırası gelecekmiş elbet^^Kadın haklarımı??Ben insan olduğumdan şüpheleniyorum artık not:son şiddet olayımda telefonla aradığım hiçbir kadın sığınma evi yada şiddet nosuna ulaşamadım,sizinde ulaşım hattınız yok) Kadının değil adı kendi bile yok artık...)