Alıntı: Yazan Av.Ömer Güntay Değerli meslektaşım, kavramlara yaptığınız vurgu yerindeliğinin yanısıra bana bir an "kavram hukukçuluğu", "içtihat hukukçuluğu" tartışmasını anımsattı. Ben bu tartışmada hep kavram hukukçuluğundan yana olmuşumdur. Bunun temel nedeni kavramları özümsememiş ve onlara egemen olamayan bir hukukçunun içtihadını oturtacağı hukuksal temelden yoksun kalacağını düşünmemdir. Kavramlara sarılalım, onlar üzerinden yürüyelim... Son sorunuza gelince: kesinlikle resmi dil sözü daha hukuksal, hukuk dili tekniğine daha uygundur; devlet dili sözcüğü hukuk dili olarak terk edilmelidir. Ayrıca devlet dili teriminin kullanılması, anayasaların toplumsal mutabakat metinleri olduğu düşünüldüğünde siyasal/öznel değer yargısı çağrışımları barındırması nedeniyle de yerinde değildir. Saygılarımla.

Kavramları, daha genel olarak da sözcükleri aynı anlamda kullanmadan anlaşmak olası değil. ("Anlaşmanın önkoşulu, ortak kavramlar düzlemidir." C.A.) Anlaşmayı, iletişimi sağlamadan "anlaşamadığını" bile anlayamıyorsun. Dil, bu açıdan devletin belirlemesi gereken bir düzlem. Ama önce ortada "senin olan" bir dil olması gerekiyor. Önerdiğin/dayattığın dil zaten senin değilse...