|
|
|
|
|
|
herkese iyi çalışmalar öncelikle. müvekkilim cocuk esirgeme kurumunda yaşayan bir çocuk tarafından kendisine cinsel istismara uğrattığı gerekçesi ile ceza davası açıldı. yapılan yargılamada sonucunda müvekkil berat ett. ama çamur at izi kalsın misali sosyal hayatında müthiş bir farklılıklar oldu. insan yüzüne çıkamaz oldu. şimdi benim merak ettiğim küçüğün bu eyleminden ötürü maddi ve manevi hukuk davası açmayı düşünüyorum. bu doğruşltuda çocuk esirme kurumuna mı bu davayı açmam lazım. sorumlu tutulurmu. yardımlarınızı ve örnek kararlar varsa bekliyorum. tşk ederim
|
|
 |
|
 |
|
Sayın themis78,
Olay ayrıntılarını bilmemekle birlikte mesajın yanıtsız kaldığını görünce dayanamadım.
Öncelikle temel bir kaideyi ifade etmem gerekir:
Hukuk devletlerinde hiç kimse, soruşturulmak ve kovuşturulmaktan azade değildir.
Hakkında yeterli suç şüphesi ve emareleri bulunanlar soruşturulur, deliller kamu davası açmaya yeter düzeyde ise dava açılır, değilse kovuşturmama kararı verilir; mahkumiyete yeter düzeyde ise mahkumiyet, yetmeyecek düzeyde ise beraat hükmü kurulur. Bu zincirin sağlıklı bir şekilde dönmesinde büyük hukuksal ve kamusal menfaat vardır...
Bu anlam ve çerçeve içinde, olayda TCK.m.267 şartları bulunmadıkça bir tazminat ve ceza davası açılabileceği görüşünde değilim.
Kişiye, salt yargılanmış olmaktan ve dava konusu suça ilişkin (cinsel istismar) örfi ve kültürel öğelerle bezediği içselleştirme nedeniyle, böyle bir dava hakkı tanınmaması gerekir.
Aksi takdirde, belirttiğiniz his içinde, beraatle sonuçlanan her davadan sonra, başta iddianame ile dava açan savcı olmak üzere, aleyhine dava açacak birçok kişi ve kurum bulmak mümkündür ki, bunu kabule olanak yoktur.
Kişiler, kurumlar ve kurumları yönetenler, her davadan sonra haklarında dava açılacağı düşüncesine saplanırlarsa olaylara dayanan suç fiillerine ilişkin şikayet ve sair işlemlerden, tanıklıktan imtina edilir hale gelir ve nihayet kamu davası açılamaz hale gelinir, aslında hukuksal işleyiş bastırılmış olunur. Az önce de dediğim gibi,
bunun hukuksal sınırı iftira ve suç uydurmadır.
Saygılarımla.