''Herkes hakettiği muameleyi görür'' diye bir söz vardır. Hakiminden, savcısına,kolluğundan, kalem memuruna değin koskoca bir kamu çalışanları skalasının istisnalar hariç avukatlara karşı olumsuz, yeri geldiğinde küçümseyici genel tutum ve davranışlarını, bazı kurumlarda avukat olduğumu söylemekten çekinir noktaya gelmemi gözümün önüne getiriyorum ki, gerçekten avukat olduğumu söyleyince çoğu vakit işler daha bir zor hale getiriliyor. Avukatların hakettiği muamele bu değil tabii ama reva görülen muamele maalesef bu. Avukat kimliğini ibraz ettikten sonra ''bu kimlik geçerli değil'' sözünü hangimiz işitmemiş ve işim olsunda gideyim diye başka kimlik çıkarmamıştır? İcralarda; ''gidin şikayet edin avukat bey/hanım'', kollukta ''Avukatsan avukatsın bana ne'' tavrı, duruşmalarda sözlü savunma yapmak suç, süre istemek kabahat, müvekkilden para istemek günah... Maalesef Molierac sözlerini tekrarlamak kendimizi kandırmaktan ötesi değil (Bu arada kim bu Molierac?). Hukuk camiasının tepe noktası olan yüksek mahkemenin Avukatlara bakışı zaten herşeyin özeti...