Sevgili elif ben de ekleyeyeyim dedim düşüncelerimi bensiz olmaz değil mi? Yaşama hevesini kaybettiğimiz anlarda bile hayatın güzelliklerini görmeye devam etmeliyiz inan hayatı bu kadar kolay terkedemeyiz bu kadar kolay ondan vazgeçemeyiz.Güneş doğuyor evet sonra batıyor çiçekler açıyor sonra soluyor bunlar birer süreç bir zincir bu zincirin bir nimeti de sensin canım sen varsın ki çevrendekiler de var senin varlığın onların varlığına varlık katan şeyler onlar için de sen öylesin.Yaşam hep güzel olsaydı bu kadar çok şey öğrenemezdik kendi gücümüzü açığa çıkaramazdık bir gözyaşımızın tuzunda neler düşünebiliyoruz çocukluğumuzu unutmayıp hala sevdiklerimize naz yapabilmek hala sevdiklerine sevdiklerine seni seviyorum demeyi bilebiliyorsan hayatı da seviyorsun bizleri de...Karşılaşacağımız neler neler var inan daha dur ben azraili korkutup şimdi müsait değilim sonra gel demeyi düşünüyorum Eminim korkacağındannnn....Yaptığımız hatalara güleceğiz biz de büyüyeceğiz akıl vermek elbette olmaz ama torunlarımız olacak bizleri beğenmeyen Çocukları geçtim neden çok zoor...Neyse bu aralarda seni güldürüyoprum farkındayım ama ne yapayım yetenek işte...Yani canım bir gülde gülmeyi bir gülün dikeninde de hayatın zorlujklarını göreceğiz basit işlerin adamı olmaktansa zorları yaşamak daha güzel değil mi?

Hayata bir düğümde ben atıyorum ki zorluklar beni daha zorun olduğuna inandırsın düğümleri çözdüğümde ise kendime yeni düğüm arıyorum ben kendim düğümüm zaten de o ayrı bir kopnu ama zor olan bu zorluklardan kaçma gülümm kaçmakkkkk...