12 yıllık deyim yerindeyse tek taraflı bir evliliğim var. Bu evlilikten 2 tane çocuğum var. yaklaşık 6 yıldır bir türlü sonu gelmeyen kavgalar, aşağılamalar, tehditler. Bazen de darp. Evliliğimizin ilk 2 yılında çalışıyordum. Ancak oğlumun doğumunda işten çıkarıldım. Tazminatım ve bebeğimin altınlarını toplayıp ortak bir hesap açtırmıştık, ancak eşim tamamını çekip dolar yaptırdığını söyledi ve o parayı bir daha hiç görmedim. 2002 aralık ayında eşimin babasına ait olan evi ve arabamızı satıp yeni bir ev aldık. 2003 yılında ben yeniden çalışmaya başladım. 2004 yılında eşimin babasıyla yaptığı işleri kötü gitmeye başladı. ilk önceleri banka kartlarına borçlanırken sonra ssk ve vergi borçlarıda artmaya başladı. Daha sonra bankalarla icralık oldular v.s. 2008 de borçlarla şirketi fesih ettiler. 2009 yılına kadar çalışmadı. en sonunda benim adıma bir dükkan açtık. o gün bugündür evin ve çocukların her türlü ihtiyacını ben karşılıyorum. arada ödediğim vergi borçlarıda var.(eşimin ve babasının şirketine ait) bu işin mali tarafı, birde manevi tarafı var. hiçbir şekilde kötü günümde yanımda olmadı. çocuklarımın hastalıklarında, ameliyatlarında onlarında yanında olmadı. yetmezmiş gibi en ufak bir olayda beni her türlü şeyle aşağıladı. birçok kez evden kovdu. Kendisine ait kusurları(erkeklikle ilgili) benim kusurum olarak gösterdi ve benim gerçekten artık sabrım kalmadı ve boşanmak istiyorum. Evin kendi evi olduğunu ve benim nereye istersem çocuklarımıda alıp oraya gitmemi söylüyor. Bende bunca yıllık emeklerim var. bırakıp gitsem bir hak iddaa edebilir miyim? Yoksa evi terk eden eş kusurlu mudur? bütün bu maddi manevi yaşananlar karşı taraf için bir kusur teşkil eder mi? en azından evin mülkiyetini, yada yarısını almak yerine kullanım hakkı talep edebilir miyim? Çünkü herhangi bir geliri olmadığını belgeliyeceği için nafaka bu şekilde olabilir mi? Çocuklarımın düzenini bozmak istemiyorum. Şimdiden vereceğiniz cevaplar için teşekkür ediyorum.