Değerli hukukçular,
Herkes bu hususta düşüncelerini aktarmış, birkaç kelam da ben edeyim:
Eşimin hukukçu olmasını ben de isterim. Bunun nedenlerini yazmak istemiyorum, zira söyleyeceklerimin hepsi yukarıda meslektaşlar tarafından uzun uzadıya yazılmış. Mükerrer olsun istemiyorum.
Eşimin hukukçu olmasını istemekle birlikte, çekincelerim de yok değil. Peşinen belirtmeliyim ki, çekincelerimin, bazı arkadaşların da sözünü ettiği ve daha ziyade eskilerin dilinden düşmeyen "aile içi rekabet" veya daha doğru bir anlatımla "eşlerin birbirini mesleki açıdan çekememesi" gibi abes düşüncelerle uzaktan yakından ilgisi yok. Bu çekincelerin kaynağını, forumun farklı başlıkları altında ayrı bir konu olarak tartışılan "Hukukçu, mesleki alışkanlıklarını ve düşünce tarzını hayatının her aşamasına yansıtmalı mıdır?" sorunsalında aramak gerekiyor sanırım. Küçük ama etkili (!) deneyimlerime dayanarak söylemem gerekir ki, bazı meslektaşlarımız, hukuksal mevzulardaki düşünüş tarzlarını duygu dünyalarına, isteyerek veya istemeyerek, teşmil ediyorlar ki, bu taktirde ilişki, hem kendileri hem de karşı taraf için gerçekten de çekilmez bir durum haline geliyor. Daha açık belirtmek gerekirse, hukuksal meseleleri muhakeme ederken kullanılması gereken yöntemlerin, birlikte olunan kişinin doğru kişi olup olmadığının tespitinde kullanılması, ihtimali değerlendirmeler yapılması, olaylara hep şüpheci ve neredeyse bilimsel-mekanik bir bakış açısıyla yaklaşılması, "duyguların hukuksal değerlendirmelerle anlamlandırılamayacağı" gerçeğinin önüne geçebiliyor. Bunun sonuçları ise sürekli med-cezirlerin yaşanması, kararsızlık, net olamama, tutarsızca davranışlar, hatta duygudurum bozuklukları olarak nitelendirilebilecek ciddi sorunların baş göstermesi...
Kısacası, "hukukçuluğunu kontrol edebilen", onu sadece işi olarak gören, duygu dünyasına taşırmamayı başarabilen bir hukukçunun -meslektaşlarımızca bahsedilen tüm olumlu özellikler ve avantajları da göz önünde bulundurarak itiraf etmeliyim ki- eşim olması bana hem mutluluk, hem de gurur verir.
Herkesin düşlerindeki gibi bir yaşama erişmesi dileğiyle, tüm meslektaşlarımıza iyi çalışmalar...