Şehri, ılgın ağacının gölgesine oturmuş denize bakıyor, sıcağı kovalayan delice rüzgâr saçlarını dağıtıp durmasın diye iki eliyle başını tutmuş,,, yanıbaşındaki hamakta uyuyan Cansen’in emziği yanıbaşına düşmüş ağzından, arada bir uyanıp soruyor, anne babam ne zaman gelecek? Şehri bu sorunun yanıtını biliyor da bilmek istemiyor,,, uzun uzun denize bakması bu yüzden, açıktan geçen tekneleri sayması da,,, zaten başkalarına öyle diyor, hiiç, şu tekneleri sayıp dururum işte! Şamatacı Nuri’nin takılıp geçmelerine de alışmış,,, Şehri bugün kaç tane oldu söyle bakalım,,, ananın örekesi kadar oldu!

Şehri’nin yüzünde su damlacıkları var, terden değil, denizin vurduğu dalgadan da değil, altında oturduğu ılgının terleri bunlar, yerin metrelerce altından kökleriyle çekip aldığı deniz suyunu damıtıp içiyor o, tuzlusunu da şıp şıp diye damlatıveriyor yapraklarının ucundan.

Baban mı diye, zaman kazandırıcı bir karşı soruyla konuşuyor Şehri, emziğini ağzına koyarken Cansen’in,,, gelecek kuzum gelecek, işi bitsin hemen gelecek, bakalım neler getirecek sana… Cansen’in yüzünde bir uyku gülücüğü açılıp kapanıyor… sonra içine konuşuyor Şehri, ne zaman keyfi gelecek bakalım hayırsızın, her derdi bana bırakıp gitti, neymiş yat kaptanıymış, gezip duru turistlerle beraber ordan oraya, başka iş görmeyi sıkıyor kıçı, çocuk oluncaya dek iyi gibiydi, çok uğraştık ya onun için de gezmediğimiz doktor mu kaldı, hiç üstüne alınmadıydı önce ama ipin ucunun kendinde olduğu dank etti kafasına sonunda, tüp falan işte, tam 6 ay yattım ablamın yanında düşük olmasın diye, ne çektim ben bilirim o bilmez.

Şehri! diye bağıran İbraam amcanın sesi duyuldu ilerdeki tahta iskelenin ucundan, yanında karısı Behice vardı,,, hadi gel balığa çıkalım,,, iyi de Cansen ne olacak İbraam amca,,, ne olacak canım, bizim çocuklarla oynar durular işte,,, iyi madem dedi Şehri, eve koştu altına çiçekli basmadan uzun donunu giydi geldi, Cansen’i kucakladığı gibi iskeleye koştu, deryagülüne atlayıverdi, ibraam amca halatı çözdü, açıldılar…

Kumsalda oynayan çocuklar Cansen’i kucakladılar, bahçeye götürdüler, içlerinden biri, kız Cansen baban ne zaman gelecek deyip kıkırdadı, Cansen emziği ağzından çıkarıp, işi bitince dedi.

Şehri gidince ılgının altına ben oturdum, ağaç şimdi benim üzerime terliyordu.