Agzina, parmaklarina saglik Ismail. Kirmayip yazdigin icin de tesekkur ederim.

Sen de biliyorsun, geldigimden yaklasik bir ay oncesine kadar burda kalmak-geri donmek arasinda gidip geliyordum. Bir ay oncesinde yine yasadigim sacma sapan olaylarin da etkisiyle donmeye karar vermistim. Ancak hala aklimda bazi soru isaretleri vardi dogruyu soylemek gerekirse, ya ileride pisman olursam diye endiseleniyordum. Ama bugun seninle telefonda konustuktan sonra en dogru karari verdigime inandim. Icimde bir isyan var, herseye, herkese karsi. Adaletsizlige karsi, hakkaniyete ve vicdana karsi. Turkiye'nin gulluk gulistanlik olmadigini da biliyorum, ancak bazi seyler herseyden once bu kadar aleni degil(bu kadar suyu cikmamis), ikincisi en azindan orasi kendi ulkem ve ve buradayken ozledigim herseyi icinde barindiran kendi evim. Hem haksizlik yasasan da en azindan orda kendi dilinde tartisiyorsun

Benim buraya gelmem Amerika hukumetine yaklasik 90bin dolara mal oldu.(Oh olsun) Luks yasamiyorum, aksine tam bir ogrenci hayati yasiyorum, bazen zorlandigim hatta babamdan para istedigim dahi oluyor. Dusunuyorum da, bu burs olmasaydi da ben kendim gelmeye calissaydim(elbette imkansiz ama bir varsayim sadece), o kadar paranin ustune bir de yasadigim bu hayal kirikligi, bunun karsiliginda cok da birsey alamamis olmanin verdigi uzuntu herhalde cok daha fazla yikardi beni. Simdiyse bu yasadigimiz tecrubeler, her biri birer gunluk olacak aci-tatli deneyimler yasamimizi sekillendiriyor. Yine de iyi ki de gelmisiz, iyi ki de gorduk...

Neyse ben hala cok sinirli ve depresifim, gidip odevime devam edeyim, bir an once bitireyim okulu da doneyim...

Son 47 gun!