Bir köyde kocası ile çocuğu doğmadan ayrılmış, tek başına yaşayan hamile bir kadın, kendisine arkadaş olması açısından dağda yaralı bulduğu bir gelinciği evinde beslemeye başlar. Gelincik kadının yanından bir an bile ayrılmaz. Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da oldukça uysallaşır.
Birkaç ay sonra kadının çocuğu doğar. Tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır. Günler geçer ve kadın bir gün birkaç dakikalığına evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır. Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır. Aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir.
Gelinciği ve KANLI ağzını görür. Anne çıldırmışçasına gelinciğe saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı.
Tam o sırada içerideki odadan bir bebek sesi duyulur.
Anne odaya yönelir. Ve oda da beşiği, beşiğin içindeki bebeği ve bebeğin yanında duran parçalanmış yılan leşini görür.
Einstein in bir sözü var: INSANLARDAKI ÖNYARGIYI PARCALAMAK ; ATOMU PARCALAMAKTAN DAHA ZORDUR!!

Önyargılarımızı beynimizden silmek ve kalbimizden sevgiyi eksik etmemek dileğiyle…..