Alıntı: Yazan avceylanpala Sayın Admin'in görüşüne katılmakla birlikte Sezen Aksu bestesi örneği kadar tarafların kişiliğinin bu denli önemli olmasını eser söz.ne benzettim.Bahsettiğiniz örnek kanımca bir eser sözleşmesidir ve tarafların kişiliği birinci plandadır. ancak kira söz.de durum biraz kiralayanın inisiyatifindedir diye düşünüyorum.

Verdiğim örneğin eser sözleşmesi olduğunun ve eser sözleşmesinde de kişinin kim olduğunun daha önemli olduğunun farkındayım. Ancak burada anlatmaya çalıştığım, hemen HER sözleşmede sözleşmenin kiminle yapıldığının öyle ya da böyle bir önemi olmasıdır. İlle kira sözleşmesi örneği isterseniz, onu da vereyim:

Evinizi özel sektörde çalışan A'ya kiraladınız ve kiralarken de kirayı ödeyebileceğinden emin olmak için bordro istediniz ve aldığı maaşın kirayı karşıladığına güvenerek sözleşmeyi yaptınız. 2 ay sonra A, "ben gidiyorum, yerine de şu öğrenci arkadaşı buldum, evet işi ve kazancı yok ama ne yapalım, kiracı kiracıdır" dedi, ne olacak? Ya da biraz daha radikal olsun örnek : "A, ben gidiyorum, yerine yeğenim C gelecek. Kendisinin 54 sabıkası var, 14 tanesi de eski evsahiplerini yaralamadan, fazla takışmayın" dedi, kabul mu etmek zorundayız?

Görüşümün arkasındayım : Kira sözleşmesi dahi olsa bir sözleşme her iki tarafı da bağlar. Sözleşme sonuna kadar ev sahibi mecuru kiracının kullanımına tahsis etmek, kiracı da kira borcunu ödemekle yükümlüdür. Sözleşme sona ermeden ne ev sahibi "hadi bakalım çık evimden" diyebilir, ne de kiracı, "ben vazgeçtim, çıkıyorum, al sana yeni kiracı" diyebilir.