Kira sözleşmesi süresi her iki taraf için de bağlayıcıdır. Nasıl ki, kiralayan 1 yıllık sözleşmenin 3.ayında "ben vazgeçtim, hadi mecuru tahliye et" diyemezse, kiracı da, 3. ayda, "ben daha iyi bir yer buldum, gidiyorum, sen de kendine yeni kiracı bul" diyemez. (Kiracıya böyle bir hak sözleşme ile tanınabilir!) Kira sözleşmesi sonuna kadar kiralayan mecuru kiracının kullanımına tahsis etmek, kiracı ise kira bedelini ödemekle yükümlüdür.

Bu ilkenin ışığında, bahsettiğiniz sözleşme maddesi zaten bir ölçüde anlamsız kalıyor, çünkü benim görüşüme göre, kiracı zaten bu süre içinde mecuru tek taraflı tahliye etmekle, kira borcunda kurtulmaz.

Bu nedenle ben söz konusu maddeyi bir cezai şart değil, sadece "genel bir muacceliyet" maddesi olarak değerlendiriyorum ve geçerli buluyorum. Ayrıca bu madde olmasaydı, bile muacceliyet söz konusu olmadan, kiralayanın her ayın kira bedeli için her ay başında yasal takip yapabileceğine inanıyorum.

Ancak ilk paragrafta belirttiğim görüşe katılmayan ve kiracının mecuru tahliyesi durumununda kiralayanın sadece mecurun yeniden kiraya verilinceye kadar geçen süredeki kira bedellerini tahsil edebileceğini savunan meslektaşlarım olduğunun farkındayım. Hatta bu konuda zikzak çizen Yargıtay kararlarını da biliyorum. Ancak bu ikinci görüş bence ahde vefa ilkesine aykırıdır.