Alıntı: Yazan Av.Suat Ergin Öncelikle Zeynel Bey'e bu filmden bizi haberdar ettiği; galasına katılmamızı sağladığı için çok teşekkür ediyorum. Seyrettiğimiz şey, sinemacılık dilinde nasıl nitelendirilir, bilmiyorum. Belgesel gibi(İçinde hiç aktör-aktrist yok)ama film gibi akıcı...Film gibi ama içinde rol yapan kimse olmadığı gibi senaryo da yok...Başka bir şey... Gerçekten de tiyatrocu ve sinemacı olan Yasemin Alkaya da dahil olmak üzere(çünkü Elif çocukluk arkadaşıdır) kimse rol yapmıyor. Mesela yıllar önceden tanıdığınız birisini, çok sonra hastanede ziyarete gittiğinizi ve karşılaşmanızın kameraya alındığını düşünün...Böyle bir şey. Yapılan güzel bir şeyse, ufak tefek aksaklıkların üzerinde durmamak gerek, diye düşünürüm. Örneğin filmin kurgusu bence kötü idi... Ancak...Öyle bir film(!) ki, seyrederken birileri size yumruk atıyor gibi oluyorsunuz. Sevgili Adli Tip ile ben filmden çıkınca dayak yemiş gibiydik. Film o kadar trajikti ki, doğal olarak gelişen esprilere, dolu olan salonda sadece bir kaç kişi gülebildi. Gülmeniz, suratınızda donuyordu. Filme mutlaka gidin. Mutlaka hayata veya onun içinden bir kesite, olguya bakışınız değişecektir. Filmin asıl kahramanı Elif ama ben Elif'in kızkardeşleri olan Aysun ve Funda'dan çok etkilendim. Hani yolda giderken kaldırımda yatan veya size doğru gelen bir "düşkünü" gördüğünüzde sadece size saldırır mı, ya da dilenir mi diye düşünür ve çekinerek yanından geçersiniz ya...Ben artık öyle düşünmeyeceğimden eminim. O kişinin neden o hale gelmiş olabileceğini, devletin bunda katkısının olup olmayacağını; kimlerin tecavüz ettiğini; kimlerin dövdüğünü; o kişinin sadece ÖSS'de yanlış tercih yapıp hayatının değişmiş olabileceğini düşüneceğim. Film yukarıdaki duyguları yaşatırken ve anlatırken didaktik olmadan bunları yapmaktadır. Örneğin, Funda'ya park bekçisinin tecavüz ettiğini film yoluyla nasıl anlatırsanız anlatın; halasının ağzından bir sohbet esnasında duyduğunuz için daha gerçekçidir. Film gerçekçi bir film, gerçek bir yaşam öyküsü denebilir...Ama sadece ve maalesef "gerçek " de denebilir.

Yaşam Arsızı'nın DVD'si DNR'larda yerini aldı. "Filmi sinemada görmedim" diyenler için güzel bir fırsat. Görmeme rağmen ben bir tane alacağım. Çünkü, DVD geliri Aysun ve Funda'ya gidecek.

Bu arada gazeteci İclal Aydın'ın filmle ilgili duygularını ve yorumunu okumak isteyen için link veriyorum.


http://haber.gazetevatan.com/Haber/336252/1/Gundem