Merhabalar gösterdiğiniz yakın ilgiden dolayı sayın gülan ve sayın nilgün hanım minnettarlığımı size nasıl ifade edebilirim bilmiyorum.benim yapabileceğim tek şey okulumu bitirmek ve annemi yanıma almak olacak.bu yazıyı yazarken bencilce düşünmedim tüm kadınları ve tüm çocukları düşündüm.gerçekten de mutsuz bir anne demek mutsuz çocuklar demek oluyor.çocukların hayata olan güvenleri kırılıyor tutunacak bir dal arıyorlar bulamıyorlar.doğru görünen yanlışları benimsiyorlar.evde bulamadıkları huzuru ve yeteri kadar hissettirilmeyen sevgiyi yanlış kollarda arıyorlar ve yanlış şeyler yapabiliyorlar.işte bu kadınların sorunlarına -aman feministler yine bir şeyler attı ortaya - diyerek kestirip atmamak lazım...bu bir toplumsal sorundur.bir kadındır anne rolünü oynayan bir kadındır kendini her şeye sevgiyle şefkatle adayabilen.feministlik değil de insanlık olarak el uzatsak bu korunmasız kadınlara?okulunda başarılı bir öğrenciyken, geçim sıkıntısı yüzünden bir zamanlar kendi kendine kazak örüp ya da el işleriyle ev geçindiren dışarıda çalışmasına namus bekçiliği yüzünden izin verilmeyen ve bu sebeple de ne sigortası ne de başka bir güvencesi olmayan bir genç kız elbette ki mutluluğu başka kollarda arıyor ya da sahte sevinçlere kapılıp her şeyi silip atabiliyor.
kızları okutun.....başka bir güvenceleri yok.....onları okutun.....tutunAcak başka dalları yok...onların ayaklarının üzerinde dimdik durduğunu görmek sizlere korku vermesin siz de gurur duyun...bu toplum için..bu vatan için...