Neyi özlemeyiz ki???Geçmiş her daim(istisnai durumlar hariç=))özlenir...Şu dünyanın en güvenli yeri olan anne kucağını, çocukken oynadığım bankamın soyulması üzerine gelen ve her şeyi çözüme kavuşturan kurtarıcımı, sınav zamanları arkadaşımla birbirimize hazırladığımız soruları çözmeyi, ilkokuldaki samimiyeti, ilk çıktığım geleceğin değerli subaylarından biri olacak şahsı, üniversiteye girmek için gece yarılarına kadar çalışmayı...Büyümenin verdiği korku hariç geçmişim hep özlem içerisinde...