Alıntı: Yazan Av. Fatih KARACA Doğrusu hukuk fakültesini tercih ederken çok da düşünmedim. Ailemde ve yakın çevremde ziyadesiyle avukat vardı. (Amca, yenge, enişte, kuzen) Benim için avukat olmak, avukat amcayı örnek almak, özenmek, bazen de taklit etmekti 9 yaşından beri . Büroda Cuma günleri döner yemekti avukatlık. Şimdi durup da düşündüğümde, "amcam olmak hiç de kolay değilmiş meğer" diyorum. Benden önce iyi ki amcam avukat olmuş ve iyi ki ben hukuk fakültesinde okuma şansına sahip olmuşum. Dünyaya bir daha gelsem, kesinlikle yine hukuk fakültesinde okurdum.

İnsanın çok sevdiği (ve de parıldayan) bir yakınını ( hatta yakınlarını) kendi mesleğine kazandırması için döner ısmarlamak dahi yeterli oluyormuş bazen.
Kolay olmayan "öyle amca olmak"tan ziyade amcaya kendisini o denli sevdirmek olsa gerek.
Ne mutlu öyle amcalara!