Tanıdığım bir arkadaşım vardı, 23 yaşında görüşleri anayasa ve ceza kanununa girdi ya da bu kanunlara girid.

27 yaşaında Harvard'da Dr.Tezini verdi görüşleri literatüre geçti.Yakın Arkadaşım oradan biliyorum.Ama biraz çatlak oluyorlar.Şimdi Türkiye'de geri döndü yapamadı oralarda kendime bakıyorum ben okulu zor bitirdim.O uçtu gitti.

Niye yalnız kalıyorlara gelince arkadaşım kimsenin kendisini anlamadağını söylerdi.Çok genç yaşta çok iyi yerlere geldi ancak genede kendi zeka sınfındakilerle anlaşamıyor.Belki biraz uyumsuz ne bileyim az konuşuyor, az uyuyor, çok düşünüyor.Bir de dahi deyince aklıma şey geldi yanında kendimi salak gibi hissettiğim oluyor.Adam 4 senede fakülteyi bitirdi derece yaptı, ben 9 senede bitirdim okulu o derslerele dalga geçti bende eşşekledim bir *** olmadı açıkçası kız arkadaşı veya sevgilisi de olsa o hep yalnız, kimse onu anlamıyor. Kötü birşey yalnız hem duygusal hemde fikirsel açıdan bir şekilde hep tartışamların bizler dışına itiyoruz.Bizde de acımasızlık var aslında düşüncesiz davranıyoruz.