mimozalar açtı, çağırsana beni, adalardan birinde buluşalım, sen iskelede bekle, beyaz saçlarından tanıyım seni uzaktan, uzun ve rüzgârlı, beni gör, fark et ama el falan sallama sakın, öylece dur, gözlerini kapa ve bekle, faytonu falan boşver yürüyelim sahil yolundan, deniz konuşsun bizimle, üç kedi yanımızdan yürüsün, banklardan birinde öpüşen sevgililer utandırsın bizi, ellerimiz terlesin, hani bahçeleri çiçekli küçük baraka evlerinin önündeki yokuş var ya, işte tam orada sarıl bana, adı aşıklar yokuşu muydu, denize açılan ama paslı demirleriyle hep kapalı duran mezarlık kapısının önüne kıvrılıp yatmış ihtiyar köpek başını kaldırıp baksın sadece, karşı adadan kırlangıçlar göçsün birden çığlık çığlığa, daha biz görmeden dalları kırılmış bir mimoza ağacı hıçkırsın yukarılarda bir yerde, biz üşüyelim oracıkta ve içimizdeki insanlarla birlikte ağlayalım, kutup yıldızı doğmadan önce.