Sayın meslektaşlarımdan bazılarının çok sert yaklaşımlarının olduğunu görüyorum. Avukatlık,hakimlik ve savcılık mesleklerini biraz içeriden bilen biri olarak her üç mesleğe de haksızlık yapıldığını düşnüyorum. Avukatların bürolarına kamera konulması fikri (her ne kadar bir reaksiyon gibi dursa da) işin tabiatına aykırı olduğu gibi İŞ YOĞUNLUĞU HİKAYESİ de kabul edilebilecek bir yaklaşım değildir. Meslekler arasında bir rekabetin olması gerektiğini fakat bu rekabetin hizmete yönelik olması gerektiğini düşünüyorum. Bu mesleklerin herbiri adli vakalara ayrı bir perspektiften bakmakta olup ayrı kulvarlardaki her meslektaşın kendisini haklı görmesi işini önemseyip özümsediğinin bir göstergesidir. Biribirimizi eleştirmek ancak bizi geliştirir fakat bu eleştiri sınırlarının bir hukukçuya yaraşır seviyede belirlenip aklı selim ile hareket edilmesi gerekir. Aksi halde önce biribirimize karşı saygımızı yitiririz ki bu da zamanla halkın bize karşı saygısını yitirmesine neden olur. Bakınız dün çok çarpıcı bir anketle karşılaştım. Halktan rastgele bir gurup vatandaşa en çok güvendikleri devlet kurumları sorulmuş ve Adalet mekanizmasına olan güven ancak orta sıralarda yer almıştır. Halkın bize karşı güvenini yitirmesinin tek nedeni ne hakimler,ne savcılar ve ne de avukatlardır. Bunların hepsi zincirin ayrı ayrı halkaları pozisyonunda olup zincirin mukavemetini belirlemektedirler. Şimdi halkalardan birinin diğerini suçlaması neyi değiştirir bilmiyorum. Nihayetinde meşhur olduğu üzere zincirin gücü en zayıf halkanın gücüyle eşdeğerdir. Bir takım ortak paydaya sahip olan meslektaşların biraraya geldiği bu forumda dahi asla tasvip edemeyeceğim üslupların kullanılması beni üzmüş ve belki de birbirimizi ısrarla anlamamaya çalıştığımızı birkez daha gözler önüne sermiştir.
Yarınların daha güzel olması temennisiyle hepinize saygılar.