hukuk fakültesine başlayana kadar yastığa kafasını koyar koymaz uyuyan bir insandım.mecbur kalınca uykusuzluğa dayanırdım fakat bu çok nadir olurdu ve asla gece ders çalışmazdım.ne zaman ki üniversiteye başladım işte o zaman gördüm ki insan zorunlu olunca öyle bir de sabahlıyor kii burada yazılanları görünce içim rahatladı tek olmadığımı gördüm henüz meslek hayatına atılmamış yeni mezun biri olarak maalesef uyku düzenine sahip değilim ve genellikle sabah hava aydınlanıp insanlar işlerine gitmek için sokaklara dökülünce yatıp uyuyabiliyorum.hukuk okumanın önlenemez bir etklisi sanırım.gerçi bunda 2. eğitim öğrencisi olmamın verdiği rahatlığın etkisi yok değil