Ben de kendi davamda kısmen yaşadım. Esastan bozulacağına çok inandığım bir ceza davası,"sair sebeplerin reddine, ancak..." şeklinde bir hükümle uyduruk nedenlerden bozuldu. Hukuka olan azalmış inancım iyice yok oldu. Esas gücün hukuk değil başka şeyler olduğuna inanmaya başladım. Dava devam ediyor, umudum iyice azaldığı için "çıkmadık candan umut kesilmez" deyişindeki anlayış ve ruhla mücadeleye devam etmeye çalışıyorum. Kazanırsam elbette sevineceğim ama kaybedersem sanırım çok üzülmeyeceğim. Burası Türkiye deyip kendimi avutacağım.