aslında mesleğe ilk adımımı dahi atmış değilim. henüz staj yapıyorum.okul yıllarımdan beridir icra üzerine yoğunlaşmayı düşündüm hep. çalıştığım büro da icra alanında etkin bir büro. böyle bir büroda çalışıyor olmak benim hayallerimin yıkılmasına da sebep oldu. şöyle ki; borçlunun evine haciz için gidildiğinde hazce kabil mal olmadığı ile karşı karşıya kalıyorsunuz. şahsen yeni düzenlemeyi bu yönü ile eleştirmiyorum. ancak borçlunun borcunu ödemesi için herhangi bir yaptırım mekanizması da mevcut değil. borçlu haciz mahalinde imza atarken, 'o taahhüt mü taahhütse imza atmam' diyor bin bir güçlükle alınan taahhütlerin de ihlal edilmesi sonucunda, mahkeme; çok basit ve saçma gerekçelerle beraat kararı verebiliyor. her icra mahkemesi kararına itiraz yazıyoruz. beraat sebebi taahhüdün usulsüz alınddığı sebebiyle filan değil, eksik inceleme yapılması oluyor çoğu kez. Özetlemek gerekirse tavşana kaç tazıya tut diyen kanuna, borcunu yerine getirmemeye hatta üçkağıtçılığa sürükleyen bir sisteme sahibiz. KANAATİMCE