Sayın müddeiumumi size kesinlikle hak veriyorum,bürosunu ruhsatını aldığı ilk hafta açan biri olarak insanın sevdiği mesleği yapmasının hem kişisel hem toplumsal bazda yarar getireceğine inanıyorum.Ancak günümüzde insanlar sevdiğin mesleği değil daha çok para kazandıran mesleği zorunlu olarak seçiyorlar..En küçük yaşımdan beri avukat olacağım diyen ben ablam doktor ve çok para kazanıyo diye son günlerde keşke ben de doktor olaydım demeye başladım.Buna kendim bile saşıyorum çünkü kendimi idealist bilirdim.Ama şartlar beni buna zorluyor.Büromu açalı 2 ay oldu ve daha doğru dürüst bir işin ucundan tutamadım..Bazen büroda boş boş oturmak moralimi öyle bozuyor ki..Bir de üstüne kira, aidat, topluluk sigortası, baro aidatı, telefon faturası vs ödemek aileme çok fazla yük olduğumu düşünüyorum..Bu mesleği yapmayı seviyorumm.stajer iken işlere dört elle sarılır yapardım..İkinci 6. ayımda duruşmalara girerdim.O yoğun zamanlardan sonra şimdi büroda oturup müvekkil beklemek galiba incitiyo beni..sertifika programlarına bile katılıyorum borç para bulup, ama herbiri öyle pahalı ki artık pes dedim...Baromuz sağolsun en ucuz serfika programı 250 milyon..bi de bu programlara katılan avukatlar için sicil oluşturuyorlar..Bu ne adaletsizlik..parası olan sicile yazılabilecek ve o iş için görevlendirilecek..Avukatlık zor bir meslek ve bir miras oluşturabilmek için daha yolun en başındayım...Sevdiğim gönülden isteyip seçtiğim meslek mensubuyum herşeyin yoluna girmesini istiyorum en yakın zamanda..Bu yolda yalnız olmadığımı bilmek, ailemin ve askerdeki ortağımın yardımları en büyük desteklerim..