Daha iki yıl öncesine kadar hayat tüm olağanlığı ile sürerken, sanki biri çelme takmışçasına her şeyin tepe taklak değişmesi ve bu değişimin olumsuz niteliğinin çeşitlenerek, üstelik bir de birbirini takip ederek, coşup çağalması, ağırlaşması, her seferinde tefekkür ile sabır edilmesine rağmen, gelişmelerin halen olumsuz yönde ısrarla seyir etmesi, esasen hayatın bir hak değil de görevmiş gibi algılanmasına, gelecek ile ilgili sabır dolu bekleyişin bir var oluş sebebine dönüşmesine, neden olmaktadır.

Ne demek mi istedim?

O zaman bir an kendinizi;
1-Hayatının baharında kanser hastalığına yakalandığınızı, ağır ameliyat ve tedaviler gördükten sonra tam iyileşmişken bir daha aynı ve hatta daha ağır biçimde kanser hastalığına yakalandığınızı düşünün,
2-Çocuklarınızın size en fazla ihtiyaç duydukları yaşta bulunduklarını, yaşlarının ise çok küçük olduğunu düşünün. Ayrıca başınıza o nihai olayın gelmesi halinde, çocuklarınıza bırakacak sadece onurlu bir soy isimizin bulunduğunu düşünün,
3-Babanızın kalp rahatsızlığı olan, 67 yaşında emekli bir şeker hastası olduğunu düşünün,
4-Annenizin, büyük bir olasılıkla sizin rahatsızlığınıza içerlemesinden olsa gerek, kansere daha yeni yakalandığını, o yaşına rağmen çok ağır bir ameliyat geçirdiğini ve bu ağır hastalık dolayısı ile ağır tedavi göreceğini düşünün,
5-Kız kardeşinizin psikolojik rahatsızlığa yakalandığını düşünün,
6-Ülkemizde yaşanan son ekonomik gelişmeler dairesinde, erkek kardeşinizin işini kaybetmek üzere olduğunu düşünün,
7-Çok sevdiğiniz ve kalbi delik doğan kızınızın kontrol vaktinin yaklaştığını düşünün,
8-Aynı süreç içinde, dayınızın, amcanızın ve kayın pederinizin vefat ettiğini, diğer dayınızın ağır kalp ameliyatı geçirdiğini, diyaliz hastası haline geldiğini, eşinin kalp krizi geçirdiğini, düşünün,
9-Sizin ve babanızın maaşının, bu sürprizler, ağır ameliyatlar, primler, farklar, idarenin eksik ödemeleri ve benzeri çok sayıda olumsuz durumlar sonrasında yetmemeye başladığını, alarm seslerinin duyulmaya başladığını, manevi olumsuzlukların çocukları olan maddi olumsuzlukların da ayak seslerinin duyulmaya başlandığını düşünün,
10-Bazı kişilerin kendi kaprisleri ve kariyerleri ile ilgili kaygılardan dolayı sizin ile durumunuzu bildikleri halde ciddi olarak uğraştığını düşünün,
11-İmrenilerek ve özenerek bakan gözlerin yerine, kaygılı ve acıyı paylaşmaya hazır gözlerin üzerinizde dolaştığını, düşünün
12-Benzeri onlarca sorunu sayma imkan ve kabiliyetinizin, potansiyelinizin bulunduğunu ve bu sayılanların hepsinin gerçek olduğunu düşünün,
Sonra kendini hayatınıza geri dönün ve aradaki farkı bulun. İşte ulaştığınız sonuç; benim şu an yaşadığım hayatımdır.
Umarım arada ki fark büyüktür.
Ancak bu farkın bir umutsuzluk değil, yaşam kalitesini ifade ettiğine de dikkat çekmek isterim.
Zira en büyük bedduasının bile “Allah, seni benim gibi yapsın” noktasında bulunan ben ile sizin yaşamınızın arasında mesafesinin uzunluğuna etki eden olumsuzlukların birlikteliğine karşı, bizim ailece mücadele edebildiğimizi ve bu konuda arsız sorunlara karşı tecrübeli olduğumuzu da belirtmek isterim. Halen akşamları bir odada toplanıp çok güzel vakit geçirip, gülüp çoğu zaman sorunları hiç konuşmadan ardılları ile birlikte çözüp geçmişe gömüyoruz.
Sanırım bu kadar açıklama sonrasında size bir tavsiyede bulunma hakkını elde etmişimdir….
Şimdiki zamanda cereyan eden yaşamınızı dolu dolu yaşayın, sorun dediğiniz hal ve durumları benim ki ile kıyaslayın.
Haa….bu arada, benim size yapmanızı tavsiye ettiğim özdeşim kurma yolunu uyguladığım ve onların yerinde olmadığıma şükür ettiğim kişilerin bulunduğunu da belirtmek isterim.
Hoşçakalın…….
Önder ÖZLEM