Avukatlık mesleğindeki maddi ve manevi tatmin eksikliği bu duruma etki ediyor olabilir.

Gün geçtikçe de mesleğimizin maddi ve manevi yönden değerini yitirdiğini düşünmekteyim.

Misal, üç aydır yeni bir iş alamamaktayım. Gelen işlerde; senetse, önce borçluyu araştırıyorum bakıyorum tahsil kabiliyeti yok; bir tapu iptal davasına 2.000 TL diyorsun, fazla bulunuyor; ücret vermek hele de işin hakkı olan ücret verilmek istenmiyor.
En son, idare mahkemesinde açılan iptal davası için, müvekkilin bende eskinden de vekaleti olması, biraz da arkadaşlığımızın olması nedeniyle 1200 TL ücret istedim, çok buldu 800 TL yi kabul ediyorsan bak dedi... elbette kabul etmedim. Ama o teklifi kabul eden daha bir kaç aylık tecrübesi olan bir meslektaşımız olduğunu ise daha sonra öğrendim.

Zorunlu müdafilik sisteminde avukatlara reva görülen, asgari tarifenin dahi altındaki, ücretlerde çalışmayı da kendime yediremiyorum. Sayımızın arttığının, bu nedenle rekabetin zorlaştığının farkındayım. Ancak daha fazla
emeğimizin karşılığı olan ücretin indirilmesini kabul edemiyorum. Bir büronun masrafı, vergiler vs ortada.

Geçen hafta duruşma beklerken bir meslektaşım son 2 aydır iş alamadığını söylemişti...

Bir büronun, arabanın, evin aylık geçim masrafı ortalama 3.000-4000 TL civarında...

Sonum/uz hayrolsun...