Geçmiş zaman, şehir dışında bir hukuk dosyası takip ediyordum. Tüm duruşmalarına katılmıştım, bilirkişi raporu da gelmiş, karar aşamasındaydı. Ancak bir nedenle son duruşmaya katılmam olanaklı olmadı.

Çaresiz yenileme dilekçesi yazdım, pul ekleyerek gönderdim. Alıştığımız uzunluğun aksine kısa bir süre sonra duruşma günü bildirir tebligat geldi. Zarfı açtığımda şaşkındım, katılamadığım duruşmada mazeretli kabul edilmiştim!

Hakime hanımla hiç diyaloğumuz yoktu, dahası Mahkemesinde başkaca dosyam da yoktu. İnce düşünce, dosyaya hakimiyet, mevcut dosya kapsamı çerçevesinde olasılıklara dair öngörü, hiç yersiz inisiyatif almak pahasına sergilenen dostane tavır...

Karar duruşmasına katıldığımda, öncesinde ya da sonrasında da kendisiyle konuşma olanağım olmadı. Ancak öyle sanıyorum ki, duyulan hayranlık, minnettarlık ve bilumum dostane duygularla yan yana yürüyen saygıyı hissetmesi için de, müteşekkir olduğumu bilmesi için de, mutlaka sözle duymaya ihtiyacı yoktu