yüreğimin içinde,
ağlar inçir ağacım.
ne diye bana umut ,
sağlar inçir ağacım...
baltalı adamlara
çekin gidin diyemem...
yaprağının renginden,
gömleğimi giyemem....
perdemi aralayıp,
derdimi sıralayıp,
baktığımı anlıyor
uzak uzak çağların,
yüreğine damlıyor..
güneşe giden mektup,
nerde kim tarafından
yazıldığını bilsem...
bir yerlerde yeşerip
dağlarda solan gülsem...
kalemimi ve beni,
benden önce gideni...
anlar inçir ağacım...
kim demiş ki dostluğu,
sonlar inçir ağacım....
meyvelerinden yerim,
en sadık dostum derim...

akdevrim.29.Kasim.2014.İstanbul.zeytinburnu...fira ristan.