Yasada suç olmayanı uygulayıcıları suç addederse, onlu yıllar bile topluma yetmeyebilir.

Bekaret kavramının yokluğunu savunanlar da, sınırsız cinsellik ve dejenerasyondan sözetmiyor. Erkek ve kadının cinsel yaşamı, sadece erkeği ve sadece kadını ilgilendirir deniyor, bir diğer ifade ile bireysel özgürlük alanında kalır deniyor.

Yok olan kavram, yoktur, tartışması, talep (?) edilebilirliği, namus, töre veya başkaca herhangi bir nam altında ölümcül yaptırımları, yargısız infazları, bekçileri, 17 yaşında yargıçları yoktur. Herkes kendi bedeninden kendisi sorumludur.

Hala tabu ya, kelimelere böyle dökülünce varlığını savunanları ne denli rahatsız edici olabileceğini de bir yandan anlayabiliyor insan veya müstehzi veya öfkeli nazarlarla okunabileceğini de.

Halbuki en öz haliyle, kadın üzerinde adı geçen kavram üzerinden yola çıkarak söz ve egemenlik sahibi olmuş erkeğin hükümranlığına son veren, kadını insan, erkeği insan potasında eriten bir durum yokluğu, o kadar. Yani bu kadar insanca bakış açısı. Kadın üzerinde söz söylemeyi, onun bedenini değerlendirmeyi, onu yargılamayı sona erdir vargısından başka bir açmazı da yok yokluğunun. Sorun nerede?

Şuna tümüyle katılıyorum, tez varsa antitez vardır.

Bekaret olgusunun bir kısım veya çok kısım haliyle, hafızalarda yerini kısmen veya aynen halen koruyor olması da bir tezdir, ne ki artık antitezi yasa korumaktadır.


Saygılarımla...