Bir haciz vakası da benden.
Mesleğimin ilk yıllarıydı.Sigortalı avukat olarak icra işinin yoğun olduğu bir büroda çalışıyordum.Hacizlere de genellikle ben gidiyordum.Yine bir haciz var.Borçlu dosya borcunu asille anlaşarak kapatmış.Ancak vekalet ücreti ödenmemiş,borçlu gurur meselesi yapmış bunu.Vekalet ücreti için telefonla arandığında " ben vekalet ücreti falan ödemem,sıkıysa gelin alın" gibi dayıvari cevaplar veriyor.Tabi ben bunları hacizden sonra öğreniyorum.Neyse, biz hacze gittik adamın evine.Evde 13-14 yaşlarında bir çocuk,borçlunun oğlu.Çocuk bilgisayarda oyun oynuyor.Biz icra memuru arkadaşla bilgisayarı gözümüze kestirdik.Çocuğa da usulünce anlatıp bilgisayarı arabaya koyduk.Çocuk bu arada babasını aradı ağlamaklı bir şekilde.Adam telefona beni istedi,başladı sövüp süpürmeye.Ömrümde ilk defa bu tarz küfürlerle karşılaşınca telefonu adamın suratına kapattım.Tabi ben telefonu kapatınca adamın kafasında şimşekler çakmış.Biz bilgisayarı aldık ve dönüyoruz.Trafik ışıklarında durduk.Birden arabanın biri aynı filmlerdeki gibi çarpraz bir şekilde bizim arabanın önünü kesti.Arabanın içinden iri yarı adamlar bağırarak indiler.Ben arka koltukta oturuyorum.Adamlardan biri-borçlunun ta kendisi-"sen misin benim evinden mal kaldıran..."diyerek kapıya doğru yöneldi.Kapıyı açıp beni dövecek,niyeti bu.Ben kapıyı tutuyorum açmasın diye,adam kapıyı zorluyor.Bu esnada memur arkadaş ve şoför adamı sakinleştirmeye çalışıyor.Zor bela adamı sakinleştirdiler,adam o arada dosya borcunu da kapattı.Ben zaten sinirimden ne yapacağımı bilmiyorum.Bu arada olay yerine bir de polis ekibi geldi.Borçlu sakinleşti sonra hatta gelip benden özür bile diledi.İcra memuru arkadaş "avukat hanım şikayetçi olun,ben şahidim" dese de o adamla bir kez daha karşılaşmamak için şikayetçi olmamıştım.