Sevgili Atasagun;
Konu madem eşitliğe döndü ise, bu konuda sık sık düşünen biri olarak ,yazmadan geçemeyeceğim.Sadece kendi kişisel düşüncemi belirttiğimi beyan ederek , başlamak istiyorum.
1-Habibe Hanımı burdan tanıyor ve varlığı için teşekkür ediyorum.
2-Eşitlik istemiyorum.
3-Eşitliğin olabileceğine ,olursa mantıklı olacağına ,herkese yararı olacağına,zararı olmayacağına da inancım yok (çünkü daha önce hiç eşit olmadığımız için teyidi de imkansız).
4-Canı gönülden bunu düşünenlerin de aslında eğitimli , maddi durumu iyi , meslek sahibi, entellektüel ,vicdanlı kadınların olduğunu gördüğümü,
5-Bu kavramın en basit anlamını bile anlamayacak (ne yazık ki) kadınların olduğunu,
6-Bazen kadınların hak aramak yerine,haklarını bilmeden ve aramadan da mutlu olduğunu,
7- Malesef anca başlarına kötü bir şey geldiğinde (acaba bu yaşadıklarımı ben hak ediyor muyum?? gibi) düşündüklerini,
8-Hak ve eşitlik ararken her iki tarafında mağdur olduğunu,
9-Bir İNSANIN istedikten ve çalıştıktan sonra başaramayacağı hiç bir şey olmadığını,

10-Bazen insanların mağdurum demekten öteye hiç bir şey yapmadan yardım istediğine şahit olduğumu,
11-Her iki cins olmadan da hayatın anlamsız olduğunu,
12-Yardım etmenin acımak değil öğretmek olduğunu,
13-Mağdurelerinde eğitimsiz kadınların elinde yetiştiğini,
14Çeşitliliği;huy,karakter,tarz,tavır,düşünce,inan ç,renk,gelenek,bilgi,görgü,yaşam tarzı,düşünce gibi her açıdan çok sevdiğimi,
15-Bilmeyen değil ,öğretmeyenin kusurlu olduğunu
16-Karakterler ve insani düşünceler oluşurken ailenin yarı değil de %80 etkili olduğunu düşündüğümü
17-Mağdurum demeden önce , hayatta her an her şeyin olabileceğini insanlar bilmeliler diye düşündüğümü,
18-Büyük çoğunlukla ilişkilerde hatalarda tek mağdur değil,zalim olsalar bile bir yönden onların da mağdur olduklarını bildiğimi ve gördüğümü
19-Yardım etmek isterken , bazen sonuçların daha da kötü olduğunu gördüğümü

20-2 Sandalye ve masa ile duruşma yapan arkadaşa çok güldüğümü,
21-Burda olmam mecburiyetten, devam etmek ise keyiften demekte olduğumu,
22-Acemiyim ama düşüncelerimi anlattığım zaman çok mutlu olacağıma inandığımı,
23-2 teşekkür almama çocuklardan daha çok sevindiğimi, tekrar tekrar okuduğumu,
24-Kocaman dünyanın sadece benim için bir sahne olabileceğini düşünecek kadar kendimi sevdiğimi söylemekten utandığımı ,
25-Çoğunlukla yinede kadınları koruyanların erkekler olduğunu düşünmekten kendimi alıkoyamadığımı,
27-Hukuk oku diyenlere sinir olduğumu,ama çok sevdiğimi de söylediğim için çelişkide olduğumu ,
28-Çok yazdım galiba ,umarım yayınlanır ve de beni atmazlar diye düşündüğümü
29-Yazacak çok şeyimin olduğunu itiraf ediyorum.