nerdeysen çıkda gel sevgimin gülü,
sensiz her dakıka bana bin asır,
bedenim yaşayan sanki bir ölü,
beklemekden tutar düşüncem nasır!..

bir gün çıkda gel işte benim de,
bir değirmen beni öğütmektedir,
yılın ayak izi olur tenimde,
her gece sevgimi dağıtmaktadır!..

güneş doğar bense yaşayan ölü,
gündüzden acıyı alıpda tekrar,
uzun gecelere taşıyan ölü..
sevgin hala beni derinden yakar!...

sabah ezanını verdi hocalar,
sokak lambaları ben gibi üzgün...
kaldırımda bekler beni acılar,
bir başkayım anla yalvardım bu gün!...

akdevrim.istanbul.